ARTYKUŁY
Żaneta Stanek
str. 5
BUDŻET
Maria Jastrzębska
str. 15
PODATKI I OPŁATY LOKALNE
Bogumił Pahl
str. 30
MIENIE I ZAMÓWIENIA PUBLICZNE
Mateusz Dróżdż
str. 37
NADZÓR I KONTROLA
Iwona Zyman
str. 46
DYLEMATY
Józef Stęplowski
str. 59
ORZECZNICTWO
Krzysztof Radzikowski
str. 63
Table of Contents & Abstracts
str. 77
Żaneta Stanek
Obowiązek zwrotu bonifikaty na podstawie art. 68 ustawy o gospodarce nieruchomościami - zagadnienia szczegółowe
Zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami (art. 68 ust. 1) nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego mogą być sprzedawane przy zastosowaniu bonifikaty od ceny sprzedaży. Bonifikata jest formą pomocy ze środków publicznych, przyznawaną nabywcom tych nieruchomości. Osoba, która nabyła lokal po obniżonej cenie, może go niezwłocznie sprzedać, uzyskując w ten sposób korzyść majątkową. W celu przeciwdziałania takim praktykom wprowadzono - na podstawie art. 68 ust. 2 i 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami - obowiązek zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji i unormowano zasady zwrotu tej bonifikaty. Artykuł jest kontynuacją tematyki obowiązku zwrotu bonifikaty w jego cywilnoprawnym aspekcie i porusza zagadnienia szczegółowe związane ze zwrotem bonifikaty, dotyczące m.in. dopuszczalności zabezpieczenia hipotecznego wierzytelności o zapłatę kwoty równej udzielonej bonifikacie i waloryzacji kwoty równej udzielonej bonifikacie. Ponadto niniejszy artykuł jest próbą rozstrzygnięcia kwestii czasowych ram obowiązywania ustawy z 24.08.2007 r. zmieniającej ustawę o gospodarce nieruchomościami, poprzez szczegółowe określenie konsekwencji prawnych tej nowelizacji dla beneficjentów.
Początek strony
Maria Jastrzębska
Nadmierne zadłużanie się jednostek samorządu terytorialnego - przyczyny, skutki, przeciwdziałanie
Celem artykułu jest przeprowadzenie oceny przyczyn i skutków nadmiernego zadłużania się jednostek samorządu terytorialnego w sektorze bankowym i parabankach poprzez korzystanie ze standardowych i niestandardowych instrumentów finansowych. Analizie poddano także kompetencje regionalnych izb obrachunkowych w zakresie przeciwdziałania nadmiernemu zadłużaniu się jednostek samorządu terytorialnego oraz problem niewypłacalności i upadłości jednostek samorządu terytorialnego. Na koniec sformułowano rekomendacje zmian w regulacjach prawnych, mających przeciwdziałać niekontrolowanemu zadłużaniu się jednostek samorządu terytorialnego, powodującemu negatywne skutki dla nich samych oraz dla Skarbu Państwa.
Początek strony
Bogumił Pahl
Zmiany w zakresie opodatkowania gruntów pod wodami
Celem artykułu jest przedstawienie nowych zasad opodatkowania podatkiem od nieruchomości oraz podatkiem rolnym gruntów pokrytych wodami. Nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o podatku rolnym została uchwalona 25.06.2015 r., a weszła w życie - co do zasady - 1.01.2016 r. i dość istotnie zmodyfikowała rozwiązania prawne w zakresie gruntów pokrytych różnymi kategoriami wód.
Początek strony
Mateusz Dróżdż
Unieważnienie postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej z powodu wpłynięcia jednej oferty - uwagi de lege lata
Artykuł porusza problematykę unieważnienia postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej z powodu wpłynięcia jednej oferty. W pracy opisano przesłanki tej decyzji, odwołując się do przepisów ustawy z 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz do kodeksu cywilnego.
Celem artykułu jest wyjaśnienie wątpliwości, które wiążą się z przedmiotową problematyką. W opracowaniu dokonano interpretacji poszczególnych przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Wskazano również na praktyczne problemy związane z tą instytucją. Autor artykułu zaznacza, że przepisy ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych powodują w praktyce wiele wątpliwości, które powinny zostać wyjaśnione w przyszłości przez ustawodawcę.
Początek strony
Iwona Zyman
Efekty działań restrukturyzacyjnych szpitali samorządowych na tle ustaleń kontroli Najwyższej Izby Kontroli - część I
Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła w 2015 r. kontrolę restrukturyzacji wybranych samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej korzystających z pomocy ze środków publicznych. Niniejszy artykuł jest próbą przybliżenia wyników tej kontroli, a jednocześnie przedstawia wnioski z dyskusji prowadzonej w ramach panelu ekspertów dotyczącego sytuacji finansowej szpitali samorządowych w Polsce. W części I artykułu przedstawiono analizę przedkontrolną przedmiotu kontroli i stanu prawnego w zakresie kontrolowanych zagadnień oraz ocenę pokontrolną. Natomiast w części II opracowania zostanie zaprezentowana synteza wyników kontroli, ryzyka i uwarunkowania w procesie restrukturyzacyjnym szpitali samorządowych, tezy i wnioski z panelu ekspertów oraz podsumowanie.
Początek strony
Józef Stęplowski
Czy kredyt konsolidacyjny wymaga zmiany budżetu jednostki samorządu terytorialnego?
Od stycznia 2014 r. został wprowadzony indywidualny wskaźnik spłaty zadłużenia oparty częściowo na danych historycznych, a częściowo na danych planowanych. Nowy wskaźnik ma charakter syntetyczny i w odróżnieniu od obowiązujących poprzednio liczony jest indywidualnie dla każdej jednostki samorządu terytorialnego. W nowym systemie szczególnego znaczenia nabiera harmonogram spłaty długu publicznego w danym roku budżetowym. W celu spełnienia wymogu z art. 243 ustawy z 27.08.2009 r. o finansach publicznych często występuje potrzeba restrukturyzacji długu. Jednym ze sposobów ustalenia nowych, dogodnych warunków jego spłaty jest zmiana umów kredytowych w trybie art. 144 ustawy z 29.01.2004 r. - Prawo zamówień publicznych. Restrukturyzacji długu można dokonać również poprzez konsolidację na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy o finansach publicznych, który stanowi, że jednostka samorządu terytorialnego może zaciągać kredyty, pożyczki i emitować papiery wartościowe na spłatę dotychczasowego zadłużenia z tych samych tytułów. W praktyce podejmowane są również próby subrogacji na podstawie art. 518 kodeksu cywilnego. Zarówno konsolidacja długu, jak i subrogacja są kwestionowane przez niektóre organy nadzoru. Zasadnicza rozbieżność w interpretacji przepisów przy konsolidacji długu dotyczy zmian budżetu z tego tytułu. W praktyce często wymaga się, aby w przypadku kredytu konsolidacyjnego zwiększać budżet jednostki samorządu terytorialnego po stronie przychodów i rozchodów. W roku przeprowadzenia operacji prowadzi to do pozornego przekroczenia dopuszczalnego wskaźnika spłaty zadłużenia poprzez podwójne przyjmowanie tych samych kwot po stronie rozchodów. Konsolidacja długu ma charakter operacji finansowej i nie stanowi podstawy do zmiany budżetu. Kredyt konsolidacyjny ani nie finansuje zwiększonych wydatków, ani nie prowadzi do zmniejszenia nominalnej kwoty długu publicznego. W tej sytuacji zwiększanie przychodów i rozchodów w przypadku jego zaciągnięcia nie znajduje uzasadnienia.
Początek strony
Krzysztof Radzikowski
Zróżnicowanie mocy wiążącej poszczególnych danych z ewidencji gruntów i budynków dla wymiaru podatków lokalnych (na przykładzie praw ujawnionych w księdze wieczystej). Glosa do wyroków NSA z 26.09.2014 r. (II FSK 2405/12, II FSK 3098/12, II FSK 3099/12, II FSK 3100/12, II FSK 3101/12, II FSK 3102/12, II FSK 533/13 i II FSK 1078/13)
Wyroki: II FSK 3099/12, II FSK 3100/12, II FSK 3102/12, II FSK 533/13 i II FSK 1078/13:
1. Uwzględniając kryterium mocy wiążącej ewidencji gruntów i budynków dla wymiaru podatku od nieruchomości, tj. ustalenia elementów przedmiotowych i podmiotowych zobowiązania podatkowego, zawarte w niej informacje można podzielić na dwie kategorie. Pierwszą z nich tworzą dane bezwzględnie wiążące organ podatkowy (dopóki ewidencja nie zostanie zmieniona w przewidzianym prawem trybie administracyjnym, dane te nie mogą być przez organ w toku postępowania podatkowego samodzielnie korygowane). Drugą kategorię stanowią natomiast informacje o względnej mocy wiążącej, tj. takie, których zgodność z rzeczywistym stanem prawnym lub faktycznym może być przy wymiarze podatku weryfikowana, przy zastosowaniu dopuszczalnych instrumentów procesowych (art. 180 § 1 w związku z art. 194 § 3 Ordynacji podatkowej).
2. Do pierwszej grupy można zaliczyć dane ewidencyjne dotyczące przeznaczenia, funkcji, obszaru i granic działek gruntu, a także rodzaju zabudowy i powierzchni użytkowej położonych na tych gruntach budynków.
3. W drugiej grupie znajdą się z kolei: dane dotyczące tych elementów przedmiotowych, które zostały wskazane w ustawie podatkowej (jako podlegające opodatkowaniu bądź nie), a jednocześnie przepisy dotyczące prowadzenia ewidencji gruntów i budynków nie przewidują dla tych kategorii oznaczenia stosownym, skonkretyzowanym symbolem, czy też dane dotyczące zlokalizowanych na działce gruntu budynków, które w rzeczywistości nie istnieją. Ewidencja gruntów nie może również przesądzać o własności nieruchomości (prawie użytkowania wieczystego), co przekłada się na ustalenie podmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości. W tym zakresie, zgodnie z rękojmią wiary publicznej ksiąg wieczystych, należy w pierwszej kolejności uwzględniać wpisy ujawnione w dziale drugim księgi wieczystej (dotyczące własności i użytkowania wieczystego).
Wyroki: II FSK 2405/12, II FSK 3098/12 i II FSK 3101/12:
1. Artykuł 21 ust. 1 ustawy - Prawo geodezyjne i kartografi czne nie daje podstaw do podziału danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków na te, które są wiążące dla organów podatkowych, i te, które takiego waloru nie mają. Organ podatkowy obowiązany jest uwzględnić "dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków" bez żadnych ograniczeń. Jest ona dla organu podatkowego urzędowym źródłem informacji o osobie właściciela i posiadacza samoistnego oraz o samej nieruchomości, tj. gruncie i budynku.
2. Gdy zgodnie z art. 194 § 3 Ordynacji podatkowej podatnik wykaże w postępowaniu podatkowym, że wbrew wskazanym w stosownej procedurze administracyjnej przesłankom do zmiany klasyfikacji w ewidencji, tak aby była ona zgodna ze stanem rzeczywistym, organy ewidencyjne nie dokonały właściwej zmiany, organy podatkowe muszą taką okoliczność zweryfikować, aby podjąć swoje rozstrzygnięcie w oparciu o prawdę obiektywną (art. 122 powołanej ustawy).
Początek strony
