Europejski Przegląd Sądowy - Nr 4/2023 [211]

W KWIETNIOWYM NUMERZE „EUROPEJSKIEGO PRZEGLĄDU SĄDOWEGO” POLECAMY:

Podejście oparte na ryzyku a transfery danych osobowych do państw trzecich w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości oraz praktyki organów nadzorczych

Krzysztof Wyderka

Obowiązki związane z przekazywaniem danych osobowych do państw trzecich od lat stanowią poważne wyzwanie dla uczestników obrotu gospodarczego. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-311/18, Schrems II, zmienił sytuację podmiotów uczestniczących w międzynarodowych transferach danych osobowych. Istotne znaczenie ma w tym kontekście również późniejsza praktyka organów nadzorczych. Stanowiska prezentowane przez organy ochrony danych państw członkowskich Unii Europejskiej i Europejską Radę Ochrony Danych wzbudzają pewne wątpliwości z punktu widzenia wykładni przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (ogólnego rozporządzenia o ochronie danych) oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości. Celem artykułu jest weryfikacja praktyki organów ochrony danych dotyczącej w szczególności zastosowania podejścia opartego na ryzyku do międzynarodowych transferów danych osobowych.

Odpowiedzialność odszkodowawcza państwa za sprzeczne z prawem unijnym orzeczenia sądowe z perspektywy prawa niemieckiego

dr Katarzyna Gębala

W orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości została sformułowana i następnie rozwinięta zasada odpowiedzialności odszkodowawczej państwa za szkody wyrządzone jednostce wskutek naruszenia prawa Unii Europejskiej. Odnosi się ona również do niezgodnych z prawem unijnym orzeczeń sądów ostatniej instancji. Ukształtowane w orzecznictwie Trybunału roszczenie odszkodowawcze może być dochodzone przez jednostkę przed sądem państwa członkowskiego zgodnie z regułami prawa krajowego. Pozostawienie w gestii sądów państw członkowskich rozstrzygania o tym żądaniu prowokuje pytanie dotyczące realizacji zasady odpowiedzialności państwa za szkody wyrządzone jednostce wskutek naruszenia prawa UE z perspektywy unormowań prawa wewnętrznego. Podjęta w artykule analiza koncentruje się na tym aspekcie problematyki kompensacji szkód spowodowanych sprzecznymi z prawem unijnym orzeczeniami sądowymi na przykładzie rozwiązań w systemie prawa niemieckiego.

O ne bis in idem w kontekście sankcji administracyjnych i karnych – wprowadzenie i wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 26.02.2013 r., C-617/10, Åklagaren przeciwko Hansowi Åkerbergowi Franssonowi

dr hab. Agnieszka Grzelak – Akademia Leona Koźmińskiego

Omawiany wyrok ma fundamentalne znaczenie nie tylko dla rozwoju współpracy państw członkowskich w sprawach karnych, lecz także dla całego systemu ochrony praw podstawowych w Unii Europejskiej. Poza interpretacją zasady ne bis in idem w kontekście zbiegu sankcji administracyjnych i karnych Trybunał odniósł się w nim bezpośrednio do zakresu stosowania Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, interpretując pojęcie stosowania prawa Unii Europejskiej w sposób, który wzbudził dyskusje w nauce prawa.

Ponadto w numerze:

Magdalena El-Hagin

Instrumenty indywidualnej ochrony konsumentów w dyrektywie o nieuczciwych praktykach handlowych. Fikcja standaryzacji?

dr Katarzyna Krupa-Lipińska

Charakter odróżniający dźwiękowych znaków towarowych w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej

dr hab. Marek Zieliński, prof. UŚ

Pojęcie instytucji Unii Europejskiej w prawie Unii – uwagi na tle wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 14.07.2022 r., sprawy połączone C-59/18 i C-182/18, Republika Włoska i Comune di Milano przeciwko Radzie Unii Europejskiej

Jan Denka

Delegowanie sędziów przez Ministra Sprawiedliwości – glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 16.11.2021 r., sprawy połączone od C-748/19 do C-754/19, Postępowanie karne przeciwko WB i in.

dr hab. Jacek Skrzydło

dr hab. Jan Kulesza

Oplucie zdjęcia Putina a wolność wypowiedzi – glosa do wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 18.01.2022 r., 4161/13, Karuyev przeciwko Rosji