Funkcjonariusz publiczny - definicja

Funkcjonariusz publiczny – definicja tzw. legalna pochodzi z Kodeksu karnego (art. 115, § 13). Określa podmiot objęty szczególną ochroną prawną, ale podlegający także szczególnej odpowiedzialności karnej, z racji wykonywanej funkcji związanej z władzą publiczną bądź zajmowanej pozycji zawodowej. Kodeks karny zawiera zamknięty katalog funkcji i zawodów, które zaliczyć można do funkcjonariuszy publicznych. Należą do nich między innymi: Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej, senator, poseł, w tym poseł Parlamentu Europejskiego, radny, sędzia, prokurator, ławnik, pracownicy administracji rządowej, organów państwowych i jednostek samorządu terytorialnego, osoby pełniące czynną służbę wojskową. 

Szczególny status prawny funkcjonariusza publicznego wyraża się w jego szczególnej ochronie prawnej. Przestępstwa wobec niego podlegają surowszej karze. Jednocześnie katalog zachowań karanych, których może dopuścić się funkcjonariusz publiczny, jest szerszy.

Z ochrony, która przewidziana jest dla funkcjonariusza publicznego, korzystają także inne podmioty podczas pełnienia obowiązków służbowych – np. ratownik medyczny, lekarz, nauczyciel, asesor komorniczy, radca prawny, adwokat czy osoba udzielająca pierwszej pomocy.