Bierne prawo wyborcze

Bierne prawo wyborcze to tzw. prawo wybieralności, czyli prawo do kandydowania do organów państwowych. Uregulowane jest w artykule 99 oraz artykule 127 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, a także w Kodeksie Wyborczym. Przepisy określają kto, w jakim wieku i do jakiego organu może kandydować.

Bierne prawo wyborcze przysługuje obywatelom Polski, którzy mają jednocześnie czynne prawo wyborcze w wyborach:

• do Sejmu – osobom, które ukończyły 21 lat,
• do Senatu – osobom, które ukończyły 30 lat,
• na urząd Prezydenta – osobom, które ukończyły 35 lat,
• do jednostek samorządu terytorialnego (rady gminy, rady powiatu, sejmiku wojewódzkiego) – osobom, które ukończyły 18 lat i zamieszkują na terenie gminy, powiatu, województwa, do którego organów kandydują.
• na urząd prezydenta miasta, burmistrza, wójta – osobom, które ukończyły 25 lat,
• do Parlamentu Europejskiego – osobom, które ukończyły 21 lat.

Cenzusy wiekowe odnoszą się do osiągnięcia określonego wieku najpóźniej w dniu wyborów.

Bierne prawo wyborcze nie przysługuje osobom, które zostały skazane prawomocnym wyrokiem sądu za publiczne bądź skarbowe przestępstwo umyślne. Tracą je również osoby, wobec których sąd wydał orzeczenie o utracie prawa wybieralności.