Wzbogacanie żywności

Jednym z kluczowych czynników wpływających na zdrowie człowieka jest jakość żywności. Odpowiednia dieta, bogata w warzywa i owoce zawierające naturalne antyoksydanty, w znacznym stopniu zapobiega chorobom cywilizacyjnym.

Fortyfikacja w świetle prawa

Zgodnie z definicją FAO/WHO z 1994 r., wzbogacanie żywności, nazywane również fortyfikacją, polega na dodawaniu jednego lub kilku składników odżywczych do wybranych produktów powszechnego spożycia bez względu na to, czy występuje on naturalnie w tych produktach, czy nie. Celem fortyfikacji jest zapobieganie i korygowanie niedoborów jednego lub więcej składników odżywczych w całych populacjach lub określonych grupach ludności, a także wyrównanie strat spowodowanych przetwarzaniem żywności oraz zwiększenie atrakcyjności produktu dla odbiorcy.

Wzbogacanie żywności w myśl prawa krajowego oraz wspólnotowego

Podstawa prawna wzbogacania żywności wynika z prawa wspólnotowego oraz krajowego, w tym przede wszystkim rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1925/2006 z 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz innych substancji. Przepisy prawne regulują możliwość wzbogacania oraz ilość dodawanych do żywności witamin, składników mineralnych oraz innych związków bioaktywnych. Książki i e-booki z zakresu wzbogacania żywności to bogata wiedza dotycząca tego zagadnienia, oparta na dziedzinie prawa, biologii i chemii, a także technologii żywności oraz nauk przyrodniczych.