Wykonanie zastępcze

To najogólniej rzecz ujmując, uprawnienie do zastąpienia wykonawcy świadczenia innym podmiotem albo też do wykonania czynności nakazanej w zastępstwie podmiotu zobowiązanego. Niezbędną przesłanką zastosowania wykonania zastępczego i wydania zarządzenia zastępczego jest brak działania podmiotu zobowiązanego do działania.

Instytucja wykonania zastępczego najczęściej kojarzona jest z postępowaniem egzekucyjnym i sytuacją, w której osoba zobowiązana przez odpowiedni organ dookreślonego działania nie wykonuje nałożonego na nią obowiązku. W tej sytuacji organ egzekucyjny ma możliwość skorzystania z pomocy innego podmiotu, który wykona obowiązek wynikający z tytułu wykonawczego, a dłużnik zostanie obciążony kosztami tego wykonania.

Zgodnie z definicją legalną zawartą w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz.) wykonanie zastępcze stosuje się, gdy egzekucja dotyczy obowiązku wykonania czynności, którą można zlecić innej osobie do wykonania za zobowiązanego i na jego koszt (art. 127 u.p.e.a.). Stosownie do art. 1a pkt 12 u.p.e.a. środkami egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym są: grzywna w celu przymuszenia, wykonanie zastępcze, odebranie rzeczy ruchomej, odebranie nieruchomości, opróżnienie lokali i innych pomieszczeń, przymus bezpośredni.

Przy egzekucji dotyczącej spełnienia obowiązku wynikającego z prawa budowlanego, organ egzekucyjny ma możliwość zastosowania tylko jednego z dwóch środków egzekucyjnych: nałożenia grzywny w celu przymuszenia oraz wykonania zastępczego. Dokonując wyboru właściwego środka egzekucyjnego, organ powinien kierować się zasadami postępowania egzekucyjnego. Jedna z podstawowych zasad postępowania egzekucyjnego stanowi, że organ egzekucyjny stosuje środki egzekucyjne, które prowadzą bezpośrednio do wykonania obowiązku, a spośród kilku takich środków – środki najmniej uciążliwe dla zobowiązanego (art. 7 §2 u.p.e.a.).

Więcej sprawdź w publikacji