Senat RP

Senat to izba wyższa dwuizbowego parlamentu polskiego o 4-letniej kadencji licząca 100 senatorów. Senat współdziała z sejmem w ustawodawstwie, nieprzyjęcie przez sejm propozycji senatu do ustawy uchwalane jest większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby posłów. Wybory do senatu odbywają się łącznie z wyborami do sejmu. Rozwiązanie sejmu powoduje zakończenie kadencji senatu.  W trakcie procesu ustawodawczego zmiany w ustawie zaproponowane przez senat uważa się za przyjęte, jeśli sejm nie odrzuci ich bezwzględną większością głosów.

Krótka historia senatu

Powstała z rady królewskiej. W dawnej Polsce składała się z biskupów rzymskokatolickich, wojewodów i kasztelanów. Starsi senatorowie nosili nazwę krzesłowych, młodsi rangą spośród kasztelanów – drążkowych. Najwyższym rangą senatorem duchownym był arcybiskup gnieźnieński, najwyższym świeckim zaś kasztelan krakowski. Senatorowie wygłaszali swe wota kolejno według zajmowanych godności, a więc niżsi nie mieli już zwykle na nie czasu. Po II wojnie światowej instytucja Senatu została zniesiona, ponownie została przywrócona  w 1989 roku.

Do kompetencji Senatu należy:

• zatwierdzanie ustaw uchwalanych przez Sejm,
• prawo inicjatywy ustawodawczej,
• wyrażanie zgody na przeprowadzenie referendum ogólnokrajowego,
• wyrażanie zgody na powołanie przez Sejm głównych funkcji urzędniczych.