Krajowy system ratowniczo-gaśniczy

Krajowy system ratowniczo-gaśniczy został powołany ustawą z 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej. System ujednolicił działania, które mają charakter ratowniczy, a są podejmowane przez Państwową Straż Pożarną i inne podmioty o tym charakterze – w szczególnością są to jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej. Struktura organizacyjna krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego obejmuje trzy poziomy:

• centralny,
• wojewódzki,
• powiatowy.

Cele jednostek krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego to ochrona mienia, życia, zdrowia i środowiska. Osiągane są poprzez:

• walkę z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi,
• działania z zakresu ratownictwa: technicznego, chemicznego, ekologicznego, medycznego,
• współpracę z jednostkami, które wchodzą w skład systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego.