Dozór elektroniczny

Instytucję dozoru elektronicznego normują art. 43a–43zae Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy, a także Ustawa z dnia 7 września 2007 roku o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego Dz. U. 2010 roku, Nr 142, poz. 960. Art. 43b kkw definiuje dozór elektroniczny jako kontrolę zachowania skazanego przy użyciu środków technicznych (art. 43h kkw).

System dozoru elektronicznego

System dozoru elektronicznego to ogół metod postępowania i środków technicznych służących do wykonywania dozoru elektronicznego. Dzięki temu systemowi odpowiednie służby i organy państwowe są w stanie monitorować obecność skazanego we wskazanym przez sąd miejscu, przez cały czas odbywania kary.

Formy dozoru elektronicznego w publikacjach prawnych

Publikacje książkowe, omawiające instytucję dozoru elektronicznego, wyróżniają trzy podstawowe formy tego rodzaju monitoringu: stacjonarny, mobilny oraz zbliżeniowy. Dozór elektroniczny, zaraz obok warunkowego zawieszenia wykonania kary oraz warunkowego przedterminowego zwolnienia odbywania reszty kary, jest instytucją, która, mimo skazania za czyn przestępny, pozwala skazanemu cieszyć się wolnością.