Doba pracownicza

Doba pracownicza obejmuje kolejne 24 godziny poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę, z których 8 przypada na porę nocną, a 16 na porę dzienną, w ciągu których rozliczana jest dobowa norma czasu pracy. Doba pracownicza ma charakter jednostki rozliczeniowej czasu pracy, przy czym kolejne doby pracownicze nie mogą się na siebie nakładać. Podczas ustalania rozkładu czasu pracy musimy wziąć pod uwagę, aby godzina rozpoczęcia pracy w danej dobie przypadała po upływie 24 godzin, licząc od godziny rozpoczęcia pracy w poprzedniej dobie.

Zasady zachowania doby pracowniczej nie obejmują:

• pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy;
• przypadków, które wymagają prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego.

Zalety:

• 11 godzin przerwy pomiędzy każdą zmianą w każdej dobie przysługujące ustawowo
• minimum 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku.

Wady:                                                               

• jest przeszkodą prawną w planowaniu ruchomego czasu pracy;
• uniemożliwia zatrudnionemu wybierania wygodnego dla siebie rozplanowania godzin pracy, nie jest elastyczna;
• jest ruchoma, zależy od godziny rozpoczęcia konkretnej zmiany.