Agnieszka Damasiewicz
str. 5
Krzysztof Żok
str. 18
Marcin Jan Stępień
str. 33
Michał Bohaczewski
str. 50
Katarzyna Jasińska
str. 84
Joanna Uchańska
str. 106
Agnieszka Damasiewicz
Czy film fabularny jest sposobem rozpowszechnienia scenariusza filmowego (w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych)?
Artykuł dotyczy kwestii autorskoprawnych związanych z rozpowszechnianiem scenariuszy filmowych. Zasadnicze pytanie sprowadza się do tego, czy film jest, czy nie jest, sposobem rozpowszechnienia scenariusza, na podstawie którego został zrealizowany, i jakie są konsekwencje prawne rozstrzygnięcia tej kwestii. Do analizy przyjęłam metodę dogmatyczną, odwołując się do brzmienia przepisów, jednak zastosowałam także metodę porównawczą. Nie chodzi tu o porównywanie rozwiązań prawnych funkcjonujących w różnych systemach prawnych, lecz o skonfrontowanie spojrzenia prawnika ze spojrzeniem profesjonalisty - filmowca. Te dwie perspektywy - z jednej strony prawna, z drugiej strony - oparta na rozumieniu sztuki filmowej i na odpowiednim ujęciu relacji między scenariuszem i filmem pozwalają na zrekonstruowanie norm prawnych w pełnym zakresie.
Początek strony
Krzysztof Żok
Kwalifikacja umowy o korzystanie z programu komputerowego jako usługi (Software as a Service, SaaS) - uwagi na tle prawa polskiego i wybranych zagranicznych systemów prawnych
Oprogramowanie jako usługa (Software as a Service, dalej jako SaaS) to obecnie jeden z najdynamiczniej rozwijających się modeli eksploatacji wspomnianego dobra niematerialnego. Rosnąca popularność tego rozwiązania wynika przede wszystkim z obniżenia kosztów korzystania z programu komputerowego, co z kolei przekłada się również na poszerzenie dostępu do zaawansowanych technologii informatycznych. Ponadto, równoczesne eksploatowanie oprogramowania przez wielu użytkownikom i powiązanie uiszczanej przez nich opłaty z rozmiarem rzeczywistego używania programu komputerowego pozwala oprzeć prowadzoną w tej mierze działalność gospodarczą na ekonomii skali. Zamysł leżący u podstaw rozważanego modelu nie jest wprawdzie nowy, jednak do tej pory nie udało się wypracować - także na tle innych systemów prawnych - jednolitej koncepcji kwalifikacji umowy o korzystanie z komputerowego oprogramowania jako usługi.
Początek strony
Marcin Jan Stępień
Umowy licencyjne rosyjskiego prawa autorskiego - wybrane aspekty prawnoporównawcze
W Rosji umowy licencyjne należą do najbardziej rozpowszechnionych rodzajów umów prawa autorskiego. Podobnie jak w prawie polskim, w prawie rosyjskim zdecydowano się na wprowadzenie regulacji, która polega na ustanowieniu dwóch sposobów dysponowania autorskimi prawami majątkowymi: przenoszenia autorskich praw majątkowych do utworu w ramach umów zbycia prawa wyłącznego do utworu oraz udzielenia prawa do korzystania z utworu w ramach umów licencyjnych. Wśród umów licencyjnych zdecydowano się na uregulowanie dwóch szczególnych typów umów licencyjnych, tj. licencyjnej umowy wydawniczej i umowy licencyjnej otwartej. Dane typy umow licencyjnych zostaną omówione szczegółowo na końcu niniejszego artykułu.
Początek strony
Michał Bohaczewski
Zakres prawa ochronnego na znak towarowy a uprawnienia osób trzecich związane z używaniem nazwiska i nazw handlowych
Prawo ochronne na znak towarowy przyznaje uprawnionemu monopol na używanie oznaczenia w obrocie, w którym funkcjonują także inne oznaczenia indywidualizujące, w szczególności nazwisko oraz oznaczenia handlowe jak firma i nazwa przedsiębiorstwa. Nieunikniona jest kolizja interesów uprawnionych do znaków oraz innych oznaczeń w razie ich identyczności lub podobieństwa. Z tego względu ustawodawca przewiduje ograniczenia prawa do znaku towarowego na rzecz osób trzecich. Niniejszy artykuł ma na celu ocenę, pod jakimi warunkami używanie innych oznaczeń może prowadzić do naruszenia prawa ochronnego oraz kiedy jest uzasadnione ograniczenie sfery wyłączności płynącej z rejestracji znaku towarowego ze względu na uprawnienia osób trzecich.
Początek strony
Katarzyna Jasińska
Suma przymusowa w postępowaniu zabezpieczającym w sprawach z zakresu własności intelektualnej
Ustawą z 16.09.2011 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, dodano do kodeksu postępowania cywilnego art. 756.2, umożliwiający już na etapie postępowania zabezpieczającego zagrożenie obowiązanemu zapłatą tzw. sumy przymusowej na wypadek niezastosowania się przez niego do treści postanowienia o zabezpieczeniu. Nowelizacja weszła w życie 3.05.2012 r. Jak wynika z analizy orzeczeń zapadających na podstawie tej dość kontrowersyjnej regulacji, stosowanie art. 756.2 k.p.c. rodzi liczne trudności przejawiające się już na etapie samego podejmowania decyzji o zastosowaniu sumy przymusowej czy na etapie decydowania o jej wysokości. Niniejszy artykuł stanowi próbę wyjaśnienia niektórych wątpliwości dotyczących interpretacji tego nowego przepisu i zastosowania specyficznej instytucji, jaką jest tzw. suma przymusowa, na etapie postępowania zabezpieczającego w sprawach z zakresu szeroko pojętej własności intelektualnej.
Początek strony
Joanna Uchańska
The application of the refined paradigm of patentability used as a justification of the patentability of 'hard case' inventions
Nowadays so-called "hard cases" innovation are a matter of great controversy. Courts in US and Europe try to strike a balance between many court cases, rules and its interpretations, needs of the market and the society. The real problem is how to build legal argumentation considering all the requirements stated by the patent law. The aim is to solve the tremendously complicated matter of patenting inventions in the light of new patent paradigm taking into account the 10 aspects of the patentability recognized by the US Highest Court in case KSR/Bilski/Mayo/Myriad/Alice/Biosig. Application of refined claim construction to a claimed invention by meeting 10 patenting aspects, implied by 10-FSTP-Tests. The problem is not in the necessity of formulating new rules but refining them, but in proper interpretation as provided by Highest Courts. The patent may be granted with measuring inventive concept(s) and in a precise way and how the reliable legal argument chains can be derived with the assistance of the software at every stage of patents decisions, because the goal is to omit the risk of patenting non-patentability and non-patent-eligibility creations.
Początek strony
