Krzysztof Felchner
str. 5
Marta Sznajder
str. 24
Katarzyna Jasińska
str. 78
Igor B. Nestoruk
str. 91
Katarzyna Klafkowska-Waśniowska
str. 112
Jakub Puciato
str. 134
Maciej Hulicki, Paweł Podrecki
str. 148
Krzysztof Felchner
Znak usługowy (art. 120 ust. 3 pkt 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej)
Usługi to dynamicznie rozwijająca się gałąź gospodarki Unii Europejskiej. Dlatego też w ostatnich latach na aktualności zyskuje problematyka znaku usługowego, o czym świadczy traktat singapurski o prawie znaków towarowych oraz pytania prejudycjalne kierowane do Trybunału Sprawiedliwości (dalej jako TS). W nawiązaniu do postawionego w nauce prawa pytania o samodzielność znaku usługowego jako kategorii normatywnej, niniejszy artykuł ma na celu przegląd przepisów prawa własności przemysłowej oraz polskiego orzecznictwa w tym zakresie i jest rozwinięciem wcześniejszego opracowania przygotowanego dla Urzędu Patentowego RP.
Początek strony
Marta Sznajder
Naruszenie patentu w świetle teorii ekwiwalentów - ujęcie prawnoporównawcze
Patent zapewnia uprawnionemu chroniony prawem zakres wyłączności na korzystanie z rozwiązania technicznego o cechach określonych w zastrzeżeniach patentowych. W celu precyzyjnego określenia zakresu przyznanego monopolu na etapie postępowania o naruszenie patentu dokonuje się wykładni treści zastrzeżeń patentowych, w ramach której (co do zasady) zastrzeżenia są interpretowane w świetle opisu patentowego i ewentualnych rysunków. Wykładnia zakresu patentu ma szczególne znaczenie w przypadku gdy sporne rozwiązanie zawiera cechy techniczne, które nie zostały wprost wskazane w zastrzeżeniach, ale pozwalają na uzyskanie rezultatu stanowiącego o istocie wynalazku zasadniczo w taki sam sposób. Kwestia możliwości rozszerzenia zakresu ochrony udzielanej wynalazkowi na tak określone rozwiązania sporne jest przedmiotem teorii ekwiwalentów występującej w praktyce orzecznictwa sądowego oraz rozważaniach doktrynalnych. Pomimo zasadniczo podobnych założeń, w praktyce jej stosowania w różnych porządkach prawnych dochodzi jednak często do krańcowo odmiennych rezultatów.
Początek strony
Katarzyna Jasińska
Charakter roszczenia o nakazanie udzielenia informacji z art. 23a ust. 1 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin - majątkowy czy niemajątkowy?
Roszczenie o nakazanie udzielenia informacji z art. 23a ust. 1 ustawy z 26.06.2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin1 to roszczenie, które przysługuje podmiotom uprawnionym z wyłącznego prawa hodowcy do odmiany rośliny przeciwko rolnikom korzystającym z instytucji tzw. odstępstwa rolnego (z wyłączeniem tzw. drobnych rolników) w przypadku gdy nie wywiązują się oni w terminie z nałożonego na nich obowiązku przekazywania hodowcom albo organizacjom hodowców, na ich wniosek, pisemnej informacji dotyczącej wykorzystania materiału ze zbioru odmian objętych odstępstwem rolnym jako materiału siewnego. Określenie charakteru tego roszczenia ma niezwykle istotne znaczenie z punktu widzenia prawa materialnego, a to przepisów o przedawnieniu roszczeń, a także procesowego. Od niego zależy bowiem właściwość rzeczowa sądu, dopuszczalność wniesienia skargi kasacyjnej w danej sprawie i wysokość opłat sądowych oraz kosztów zastępstwa procesowego.
Początek strony
Igor B. Nestoruk
Problematyka nazw prawnie zastrzeżonych na przykładzie nazw rodzajowych obiektów hotelarskich
Nazwy rodzajowe stanowią szczególną grupę na tle tradycyjnych oznaczeń wykorzystywanych dla celów gospodarczych, zarówno tych służących identyfikacji przedsiębiorców, jak i oferowanych przez nich towarów czy usług. Analiza ustawowej regulacji nazw rodzajowych obiektów hotelarskich pozwala wydobyć specyficzne cechy tej grupy oznaczeń. Towarzyszące nazwom obiektów hotelarskich zastrzeżenia nazewnicze prowokują też do rozważań nad ich naturą z perspektywy funkcjonalnej. Tym samym uzasadniona jest ich ocena w kontekście klasycznych reżimów regulacyjnych składających się na współczesne krajowe prawo oznaczeń, w tym prawo znaków towarowych, prawo firmowe czy prawo zwalczania nieuczciwej konkurencji.
Początek strony
Katarzyna Klafkowska-Waśniowska
Nowe formy usług medialnych a przesłanka odpowiedzialności redakcyjnej w dyrektywie o audiowizualnych usługach medialnych
Problemem poruszanym obecnie w dyskusji o regulacjach medialnych w Unii Europejskiej jest rozwój telewizji hybrydowej. W związku z pojawianiem się nowego rodzaju usług, zarówno Parlament Europejski, jak i Komisja Europejska (dalej jako Komisja) zadają pytania dotyczące ewentualnej konieczności zmian w dyrektywie o audiowizualnych usługach medialnych. Nawet jeżeli tak daleko idące kroki nie są przewidziane w najbliższej perspektywie, to proponuje się nowe podejście do interpretacji przepisów dyrektywy AUM, w którym nacisk zostaje położony na przesłankę odpowiedzialności redakcyjnej jako przesłankę zarówno definicji audiowizualnej usługi medialnej, jak i jej dostawcy. Celem artykułu jest analiza pojęcia "odpowiedzialność redakcyjna" jako autonomicznego pojęcia z dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych. Korzystając z dorobku orzecznictwa wydanego w związku ze stosowaniem dyrektywy o handlu elektronicznym, podjęto próbę ukazania różnic pomiędzy podmiotem sprawującym redakcyjną kontrolę a dostawcą usług będącym jedynie pośrednikiem.
Początek strony
Jakub Puciato
The paradigm shift in the anti-piracy legal protection in peer-to-peer networks - comparative analysis of the French HADOPI 2 regulation with the Polish Intellectual Property Law
This article, using a comparative analysis with the Polish tortious regime, aims to analyse the French Three Strikes Policy model as an example of a general approach to legislation combating the peer-to-peer piracy. Through assessing the effects as well as costs of the regulation and the difficulties to defend it from the dogmatic point of view, I intend to answer the question whether this regulation should be a model for Polish legislators.
Początek strony
Maciej Hulicki, Paweł Podrecki
The idea of an "inventive concept" as a basis of patent eligibility considerations in the jurisprudence of the Supreme Court of The United States
Advanced technology and hitherto methods of assessing patent eligibility of inventions seem to be mismatched to each other. Scientific progress, technology development, and creation of new fields of research (such as IT sciences, biotechnology, nanotechnology etc.) made it very difficult to examine inventions from emerging technologies, which concern intangible subject matters. Sometimes, as it is in the case of inventions concerning nanotechnology, it is difficult even to comprehend them.
Początek strony