Autorzy opracowania podjęli niezwykle ciekawy poznawczo i ważny społecznie temat polityki społecznej i pracy socjalnej wobec rodziny w Polsce w ciągu całego okresu transformacji tj. w latach 1989–2019. Książka jest niezwykle bogatym w wątki, a przy tym udokumentowanym, opracowaniem wnoszącym wkład do wiedzy w zakresie polityki rodzinnej. Obok walorów merytorycznych na uwagę zasługuje czytelna struktura opracowania, bowiem ma ono jasną i logiczną konstrukcję. Głównym celem publikacji było podsumowanie i ocena zmian w zakresie polityki rodzinnej oraz ich skutków o ekonomicznym, społecznym i politycznym charakterze po 1989 r. Każdy etap owych zmian na przestrzeni tych trzech dekad charakteryzował się swoistymi uwarunkowaniami, rozwiązaniami, reakcjami i konsekwencjami. Połączenie wiedzy na ten temat oraz wspólna refleksja naukowa po tylu latach doświadczeń w tym obszarze powinny stanowić nieocenioną wartość poznawczą i utylitarną, tak dla dalszej nauki, jak i praktyki. Ze względu na fakt, że sam tytuł publikacji obejmuje duży zakres tematyczny – została ona podzielona na pięć większych części – pierwsza „Polityka rodzinna – Bilans 30-lecia”, druga „Rodzina – aksjologia i unormowanie”, trzecia „Polityka społeczna na rzecz rodzin wobec wybranych grup społecznych”, czwarta „Instrumenty wsparcia rodziny w ramach prowadzonej polityki” i piąta „Polityka społeczna na rzecz rodzin wobec nowych wyzwań”. Atutem książki jest interdyscyplinarny charakter wskazujący na wielowątkowość i złożoność problemów, różnych kwestii i zagadnień związanych z szeroko rozumianą polityką na rzecz rodzin. Odwołania do wyników badań przeprowadzonych przez autorów w swoich artykułach podnoszą rangę naukową niniejszej publikacji. Istotnym wkładem jest również połączenie w tej publikacji teorii z praktyką poprzez zaprezentowanie wyników badań środowiska naukowego oraz doświadczeń pracowników socjalnych (praktyków), pracujących na co dzień z rodzinami, wykonując zadania w zakresie polityki na ich rzecz.