W ostatnich latach można zaobserwować zmianę sposobu działania organów podatkowych, częściowo uwarunkowaną kryzysem spowodowanym pandemią COVID-19. Polega ona na coraz większym wykorzystaniu technologii cyfrowych w uzyskiwaniu danych od podatników, co daje możliwość stosunkowego zmniejszania intensywności kontroli podatkowych na rzecz analizy informacji przedstawionych przez podatnika. Nasuwają się jednak pytania o skuteczność tych nowych rozwiązań. Z punktu widzenia administracji podatkowej – czy faktycznie wpływają one na ulepszenie systemu podatkowego? Z perspektywy podatnika – czy obowiązki przedstawiania coraz liczniejszych danych nie są zbyt uciążliwe? Czy procesy są dostosowane do coraz większej automatyzacji i postępu technologicznego? Autorka, poddając analizie trzy wybrane instytucje z katalogu obowiązków informacyjnych podatników, to jest: informowanie o schematach podatkowych, przygotowanie strategii podatkowej oraz jednolity plik kontrolny, podejmuje próbę odpowiedzi na te pytania.