W okresie autonomicznym (1867-1915) Kraków zmienia się z ośrodka inteligenckiego, akademickiego, zacofanego ekonomicznie w drugie co do wielkości miasto Galicji, dynamicznie wkraczające na ścieżkę modernizacji. W sąsiednim Podgórzu i okolicznych gminach (tj. Grzegórzki, Płaszów, Dębniki) powstawały wówczas pierwsze zakłady przemysłowe (cegielnie, wapienniki, zakłady chemiczne, zakłady wody sodowej, młyny, piekarnie parowe, kaflarnie), często organizowane bądź dzierżawione przez Żydów podgórskich i krakowskich. Osiągnięcie sukcesu przez przedsiębiorców żydowskich było możliwe dzięki pozyskaniu nieeksploatowanych surowców mineralnych, nabywaniu atrakcyjnych terenów budowlanych oraz wykorzystaniu zdobyczy ówczesnej techniki tj. zaawansowane maszyny parowe, piece pierścieniowe czy energia elektryczna. Nie bez znaczenia była też odwaga i kreatywność tych pionierów uprzemysłowienia, o których opowie niniejsza publikacja stanowiąca zbiór esejów autorstwa Hanny Kozińskiej-Witt, Przemysława Zarubina, Alicji Maślak-Maciejewskiej i Konrada Meusa. Przybliżone zostaną sylwetki tych bardziej znanych przemysłowców jak Maurycy i Gustaw Baruchowie, Władysław i Bernard Libanowie, ale też nieco mniej rozpoznawanych jak Maurycy Dattner, czy Juliusz Przeworski. Dowiemy się o ich karierach, stosunkach rodzinnych, wyznaniowych, działalności na rzecz miast i gmin żydowskich a przede wszystkim o ich wkładzie w rozwój ekonomiczny regionu. Odpowiemy także na pytania, którzy z nich przynależeli do elit miejskich i czy kobiety żydowskie były sprawnymi businesswoman. Książka stanowi pokłosie grantu badawczego finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki pt. Rola Żydów w życiu gospodarczym Krakowa i okolic w okresie autonomicznym (OPUS-16, nr 2018/31/B/HS3/03657).