Kiedy całe dotychczasowe życie – decyzje, wybory, relacje, postawy – ulega przewartościowaniu, jedni chcą o tym porozmawiać z bliskimi, inni czują potrzebę zachowania refleksji dla siebie, a jeszcze inni… piszą książkę. Tak właśnie zrobił Tomasz Kapel, a jego bardzo osobista opowieść o samym sobie oraz przejściach, z których nie wszystkie chciałby pamiętać, jest jednocześnie zapisem dochodzenia do przełomowych wniosków i szukania nowego kodeksu wartości i postępowania. Jak sam mówi, to „moje życie w bardzo małej pigułce”. Tomasz Kapel ma o czym opowiadać i wie, jak swoją bogatą przeszłość przekuć w równie interesującą i wciągającą historię. Bawi się literackimi konwencjami, w sposób nietuzinkowy operuje językiem, łącząc styl potoczny, a niekiedy nawet dosadnie codzienny, z wyszukaną metaforyką, barwne opisy zagranicznych przygód i przygnębiających pobytów w ośrodkach wychowawczych przeplata wspomnieniami, które nie mogą nie wywołać chichotu. W narracji jest zarówno dzieckiem na swój sposób radzącym sobie z opresyjnym systemem, młodym człowiekiem wchodzącym w konflikty z prawem, jak i dojrzałym mężczyzną, który potrafi tamte wrażenie i przeżycia ocenić z właściwej perspektywy i wyciągnąć wnioski. Bądźcie z nim w tych wszystkich wesołych i niewesołych momentach, a na pewno się polubicie.