Tematem monografii jest zasada dobrej wiary w prawie międzynarodowym. Książka zawiera wnikliwa analizę tematu, w której autor nie ogranicza się do określonej dziedziny prawa międzynarodowego, lecz analizuje dobrą wiarę w całym prawie międzynarodowym i na podstawie studium wszystkich źródeł prawa międzynarodowego. Uwzględnia przy tym dorobek polskiej i zagranicznej literatury przedmiotu oraz orzecznictwo sądów i trybunałów międzynarodowych. Opracowany układ pracy umożliwia wielopłaszczyznowe ujęcie głównego tematu monografii. Autor stawia tezę, że zasada dobrej wiary wchodzi w skład zasad ogólnych prawa w rozumieniu art. 38 ust. 1 lit. c Statutu MTS i jest metazasadą, opisującą i stanowiącą podstawę dla wielu norm szczegółowych, nie będąc jednocześnie źródłem bezpośrednich praw i obowiązków podmiotów prawa międzynarodowego. Autor wyjaśnia, w jaki sposób zasada dobrej wiary wywiera wpływ na powstawanie i stosowanie zobowiązań międzynarodowych. W monografii uwzględnia się i omawia inne zasady takie jak pacta sunt servanda, acta sunt servanda, estoppel, zakaz nadużycia prawa, zasada czystych rak, pactum de contrahendo czy zakaz udaremniania celu i przedmiotu umowy. Szczególną uwagę autor przykłada do zasad wykonywania i interpretowania zobowiązań w dobrej wierze. Opracowanie jest przeznaczone dla teoretyków i praktyków, poszukujących aktualnej wiedzy na temat prawa międzynarodowego, jak również studentów prawa szczególnie zainteresowanych prawem międzynarodowym.