Monografia przedstawia problematykę ochrony wzorów użytkowych, która jest zagadnieniem o dużej doniosłości społecznej i gospodarczej. W wielu krajach tego rodzaju ochrona jest wykorzystywana w celu stymulacji innowacyjności, w szczególności w małych i średnich przedsiębiorstwach. Z tego samego względu może ona pełnić ważną funkcję także w Polsce, z uwagi na niewysoki jeszcze stan innowacyjności polskiej gospodarki (porównywalnej do krajów takich jak Słowacja, Litwa i wciąż niższej niż przykładowo Estonia, Czechy czy Finlandia). Zasadność ochrony wzorów użytkowych w Polsce i jej wpływ na postęp techniczny od lat wywołuje jednak wiele kontrowersji w doktrynie, jak i wśród praktyków. Ich źródła upatrywać można przede wszystkim w tym, że krajowy model ochrony wzorów użytkowych nie jest dostosowany do celów i funkcji, jakie miała ona realizować.W publikacji poddano krytycznej analizie uregulowania dotyczące ochrony wzorów użytkowych w Polsce i wybranych krajach. Znajdują się w niej rozważania systemowe, dotyczące modelu ochrony rozwiązań technicznych prawami wyłącznymi oraz uzasadnienia takiej ochrony. Omówiono także sporne oraz niewystarczająco wyjaśnione zagadnienia związane z ochroną wzorów użytkowych, o istotnym znaczeniu praktycznym (w tym dotyczące formułowania zastrzeżeń ochronnych, możliwości równoległej ochrony wzoru użytkowego i wynalazku czy konwersji zgłoszenia wynalazku na zgłoszenie wzoru użytkowego).Publikacja kierowana jest zarówno do teoretyków prawa, jak i praktyków prawa, w tym adwokatów, radców prawnych, rzeczników patentowych, aplikantów i sędziów stosujących przepisy w zakresie wzorów użytkowych, a także ekonomistów zainteresowanych problematyką innowacyjności polskiej gospodarki.