Długoterminowe kary pozbawienia wolności to odpowiedź na poczucie sprawiedliwości społeczeństwa oczekującego od państwa ochrony przed sprawcami przestępstw o dużym ciężarze gatunkowym. W wyniku nowelizacji kodeksu karnego z lipca 2022 roku wprowadzone zostały zmiany, które postawiły przed polskim systemem penitencjarnym nowe wyzwania: wykonywanie nieznanych wcześniej kar od 25 do 30 lat pozbawienia wolności oraz kary dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego zwolnienia. Tymczasem penitencjaryści coraz częściej podnoszą argument, że cel resocjalizacyjny kar długoterminowych jest trudny do osiągnięcia i często sprowadzają się one jedynie do izolacji, a świat skazanych na kary skrajnie długie stanowi nieodkryty fragment przestrzeni penitencjarnej. Aleksandra Polak-Kruszyk na podstawie przeprowadzonych własnych badań oraz odwołując się do innych dziedzin nauki, takich jak socjologia czy psychologia formułuje piętnaście postulatów zmian w wykonywaniu kar długoterminowych, zmierzających do stworzenia optymalnego modelu postępowania ze skazanymi. Monografia skierowana jest przede wszystkim do praktyków i teoretyków zainteresowanych problematyką długoterminowej izolacji, osób zaangażowanych w pracę z osadzonymi i pozostających z nimi w bezpośrednim kontakcie, kuratorów sądowych oraz funkcjonariuszy Służby Więziennej. Praca może jednak okazać się przydatna również dla świata nauki oraz sędziów (w szczególności penitencjarnych), prokuratorów, adwokatów, radców prawnych i studentów. RECENZJA Trafność tematu recenzowanej monografii pozostaje bezsprzeczna. Choć w polskiej literaturze karnistycznej występowały opracowania dotyczące kar długoterminowych, zwykle dotyczyły one ich konkretnych postaci (kary 25 lat pozbawienia wolności lub kary dożywotniego pozbawienia wolności). Autorka wyznaczyła sobie zadanie zdecydowanie bardziej skomplikowane. Odnosi się bowiem w swoich rozważaniach do długoterminowych kar pozbawienia wolności, […] które trwają minimum 5 lat lub dłużej. Wskazana perspektywa badawcza nie była dotychczas przedmiotem analiz naukowych, tym cenniejsze są więc wielowątkowe rozważania poświęcone wskazanemu zagadnieniu. Z recenzji dr hab. Joanny Brzezińskiej, Uniwersytet Wrocławski Autorka monografii sformułowała szereg ocen odnośnie do praktyki i regulacji prawnych dotyczących tytułowego zagadnienia, jednocześnie jednak stawia wnioski, które można odczytywać jako postulaty poprawy sytuacji w tym istotnym fragmencie przestrzeni penitencjarnej. […] Są one bardzo dobrze uzasadnione i w razie potrzeby mogą z powodzeniem stać się podstawą zmian organizacyjnych w postępowaniu ze skazanymi na długoterminowe kary pozbawienia wolności oraz reform regulacji prawnych w tym zakresie. Z recenzji dr. hab. Piotra Herbowskiego, prof. SWPS Aleksandra Polak-Kruszyk — doktor nauk prawnych, adiunkt w Katedrze Prawa Karnego Wykonawczego na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz radca prawny przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych we Wrocławiu. Zainteresowania badawcze: szeroko rozumiane prawo karne wykonawcze ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych z wykonywaniem długoterminowych kar pozbawienia wolności, karą dożywotniego pozbawienia wolności, psychopatologią, terapiami sprawców przestępstw oraz przestępczością seksualną.