Prezentowana publikacja jest jak sztuka współczesna - intrygująca i różnorodna. Zawarte w niej artykuły pracowników Katedry Konserwacji-Restauracji Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej UMK poruszają bowiem szeroki aspekt badań i konserwacji dzieł sztuki najnowszej, często tworzonej w nietypowych technikach i przy użyciu różnych materiałów, w tym i takich, które dotąd uważano za pozaartystyczne. Autorzy szukają nowych rozwiązań, omawiają nowatorskie zabiegi konserwatorskie dedykowane konkretnym obiektom oraz efekty skomplikowanych i niestandardowych rozwiązań. Z pewnością znalezienie przestrzeni dla takich działań nie jest proste, szczególnie gdy dotyczą one obiektów o znacznych gabarytach lub skazanych przez samego twórcę na przemijanie i procesy destrukcji. Dzieła sztuki najnowszej stawiają przed konserwatorami niespotykane do tej pory trudności, odmienne od tych z obszaru konserwacji dzieł sztuki dawnej. Jeszcze do niedawna wśród konserwatorów dosyć popularny był pogląd, że prace współczesne są w dużo lepszej kondycji niż dzieła dawne, a ich zniszczenia najczęściej wynikają z niewłaściwych sposobów ekspozycji, przechowywania lub transportu, ewentualnie są skutkiem błędnej technologii zastosowanej przez samego twórcę. Rzeczywiście, artyści współcześni często nie mieli i nie mają dostatecznego rozeznania w zakresie przydatności materiałów, którymi się posługują, oraz wiedzy o ich odporności na starzenie i skutkach łączenia ich ze sobą. Nie należy jednak czynić z tych faktów zarzutu, w naszej skomplikowanej i niezwykle szybko biegnącej rzeczywistości nawet z niewinnych produktów, dostępnych każdemu, można bez trudu stworzyć dzieło sztuki budzące emocje, podobnie jak zapewne nasza publikacja, i osiągające astronomiczne ceny na rynkach sztuki. Dariusz Markowski