Kolejny, drugi tom Wspomnień Józefa Bispinga obejmuje trzy okresy jego życia. Pierwszy z nich – choć najkrótszy, pozostawił jednak bardzo silny ślad w pamięci autora. Kampania wrześniowa przerwała okres odbudowy i konsolidacji Państwa Polskiego. Zbrojna napaść najpierw ze strony III Rzeszy – Niemiec, a następnie drugiego imperium zła, jakim od początku swojego istnienia był Związek Radziecki, odcisnęła swoje piętno na Polsce. Kilka tygodni w życiu Autora zajęła przynależność do Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego pod dowództwem mjr. Henryka Dobrzańskiego, znanego pod pseudonimem „Hubal”. Po opuszczeniu Oddziału Wydzielonego, młody Józef Bisping dotarł do Warszawy, gdzie spotkał się z rodziną. Kolejne lata spędził w majątku Zagórki, wśród rodziny oraz wygnańców z innych majątków. Ta część Wspomnień doskonale oddaje trudne realia okupacji, konieczność przystosowania się do nowej, ciężkiej rzeczywistości, a także opowiada o codziennym życiu oraz przynależności do Armii Krajowej. Po wojnie Autor nie mógł pracować w Polsce, gdyż jako członek organizacji Wolność i Niezawisłość znalazł się w kręgu zainteresowań Urzędu Bezpieczeństwa. Sytuacja zmusiła Józefa Bispinga do emigracji – najpierw do Szwecji, a później do Kanady, gdzie powstały jego Wspomnienia.