Judith L. Herman, amerykańska psychiatra, badaczka i wykładowczyni, autorka prac skupiających się na zrozumieniu i leczeniu przyczyn traumy, w „Traumie i ukojeniu” ukazuje konflikt pomiędzy chęcią wyparcia tragicznych wydarzeń a wykrzyczenia ich głośno. Zbyt często sekrety są ukrywane; dopiero ich ujawnienie może rozpocząć proces leczenia, zarówno dla pokrzywdzonych, jak i ich bliskich. To jednak niełatwy proces. Obraz wydarzeń bywa fragmentaryczny i skomplikowany do poskładania, trudno nawet znaleźć słowa, by zacząć o tym mówić. Autorka, sięgając zarówno do własnych badań, jak i literatury, pokazuje zaskakujące paralele między tragediami prywatnymi i publicznymi. Indywidualne doświadczenia stają się w ten sposób częścią szerszego, politycznego kontekstu. W takim podejściu trauma może być zrozumiana jedynie w odniesieniu do społeczeństwa – proces jej leczenia przebiega więc również podobnymi ścieżkami. Herman prezentuje główne etapy leczenia, na które składają się zapewnienie bezpieczeństwa, rekonstrukcja traumatycznej historii oraz odbudowa więzi między zdrowiejącą osobą i wspólnotą, do której należy. Ilustruje je opowieściami osób dotkniętych traumatycznymi zdarzeniami i studiami przypadków zaczerpniętymi ze zróżnicowanej literatury. W swojej pracy łączy perspektywę kliniczną i społeczną, nie gubiąc przy tym ani złożoności indywidualnego doświadczenia, ani skali politycznego kontekstu. Precyzyjnie udokumentowana, wykorzystująca zeznania ofiar, dzienniki więzienne i literaturę, „Trauma i ukojenie” to wstrząsająca praca, owoc dwudziestu lat doświadczeń i pracy badawczej, który odmienia nasze myślenie.