Tęsknota za innym światem
Tęsknota za innym światem
Opis publikacji
„Tęsknota za innym światem” to pierwszy zbiór opowiadań jednej z najciekawszych współczesnych pisarek amerykańskich. W opowieściach Ottessy Moshfegh jest coś niesamowicie niepokojącego, coś niebezpiecznego. Bohaterami opowiadań są osoby, które razem i każda z osobna reprezentują ułomną kondycję człowieka. Groteska, a czasami oburzenie, z jakimi autorka opisuje swe postacie, są jednocześnie nasycone czułością i współczuciem, próbą zrozumienia i wybaczenia. To opowieści o izolacji i samotności każdego człowieka,który tęskniąc za osiągnięciem pełni i doskonałości, wybiera drogę,na której niemal zawsze potyka się o własne impulsywne zachowania i egzystencjalną niepewność. Nie ulega wątpliwości, że historie te opowiada autorka o otwartym umyśle, wielkim sercu i bystrym intelekcie. Moshfegh troszczy się nie tylko o osoby wyizolowane ze społeczeństwa, ale też te, które obco czują się we własnym ciele. Czytelnik odkryje w tym zbiorze opowiadań nie tylko zaskakujące obraz...
„Tęsknota za innym światem” to pierwszy zbiór opowiadań jednej z najciekawszych współczesnych pisarek amerykańskich. W opowieściach Ottessy Moshfegh jest coś niesamowicie niepokojącego, coś niebezpiecznego. Bohaterami opowiadań są osoby, które razem i każda z osobna reprezentują ułomną kondycję człowieka. Groteska, a czasami oburzenie, z jakimi autorka opisuje swe postacie, są jednocześnie nasycone czułością i współczuciem, próbą zrozumienia i wybaczenia. To opowieści o izolacji i samotności każdego człowieka, który tęskniąc za osiągnięciem pełni i doskonałości, wybiera drogę, na której niemal zawsze potyka się o własne impulsywne zachowania i egzystencjalną niepewność. Nie ulega wątpliwości, że historie te opowiada autorka o otwartym umyśle, wielkim sercu i bystrym intelekcie. Moshfegh troszczy się nie tylko o osoby wyizolowane ze społeczeństwa, ale też te, które obco czują się we własnym ciele. Czytelnik odkryje w tym zbiorze opowiadań nie tylko zaskakujące obrazy zaciekłości, zepsucia i przemocy, ale także czarny humor autorki – czasem absurdalny, innym razem melancholijny. Z nieprzystosowania, samotnictwa, dziwaczności, autodestrukcji, prowokacyjnego łamania zasad dobrego smaku i demolowania wyobrażeń o kobiecej wrażliwości uczyniła swój znak firmowy.Juliusz Kurkiewicz, „Książki. Magazyn do Czytania”