Zebrane w książce studia podejmują refleksje nad piśmiennictwem polskim, europejskim i amerykańskim. Dotyczą nie tylko literatury i publicystyki, ale również sztuk plastycznych i architektury, co przyczyniło się do uwyraźnienia ujęć komparatystycznych i poszerzenia dotychczasowych ustaleń naukowych. Tekstowe reprezentacje ruin (1760–1830) to monografia pozwalająca na głębsze zrozumienie osiemnastego i dziewiętnastego wieku.Z recenzji dr hab. Małgorzaty Chachaj Wartość naukowa książki wynika zarówno z poznawczych walorów poszczególnych rozpraw, jak też właśnie z wielości, w dużej mierze wzajemnie się oświetlających, propozycji badawczego odniesienia się do kwestii ruin, która w będącym tu przedmiotem zainteresowania okresie uzyskała ważne miejsce w refleksji o świecie i jego artystycznych reprezentacjach. Zawarte w książce rozważania w dużym stopniu skupiają się na samym pojęciu ruin używanym w stosunku do materialnych obiektów, ale również – w sensie przenośnym – na określenie efektów destrukcji w wymiarze politycznym czy moralnym; odnoszą się jednak także do ich znaczeń symbolicznych czy refleksji lub emocji, jakie wywołują.Z recenzji prof. dr. hab. Romana Dąbrowskiego