Korzystając z dorobku teorii społecznej i filozofii, Alexander Wendt rozwija teorię systemu międzynarodowego jako konstrukcji społecznej. Autor wyjaśnia główne twierdzenia podejścia konstruktywistycznego i prezentuje strukturalistyczne i idealistyczne spojrzenie na świat, kontrastujące z indywidualizmem i materializmem, stanowiącymi fundament głównego nurtu teorii stosunków międzynarodowych. Konstruuje kulturową teorię polityki międzynarodowej, w której podstawową determinantą jest to, czy państwa widzą w sobie nawzajem wrogów, rywali czy przyjaciół. Te role są pochodnymi kultur anarchii, nazywanymi odpowiednio hobbesowską, locke’owską i kantowską. Kultury anarchii to wspólne idee, które w zasadniczy sposób wpływają na znaczenie potęgi państw i kształtowanie się interesów, a tym samym generują tendencje zachowań w systemie międzynarodowym. Książka Alexandra Wendta jest klasycznym dziełem z dziedziny teorii stosunków międzynarodowych, stale obecnym na liście lektur akademickich. Charakterystyczne dla Wendta połączenie realizmu naukowego, holizmu i tego, co nazywa idealizmemj, prowokuje do dyskusji i przemyśleń.