Prawo ochrony środowiska jest współcześnie jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających się obszarów regulacji prawnej. Ilościowy przyrost unormowań środowiskowych jest imponujący, lecz poziom skuteczności norm prawa ochrony środowiska już od dawna poddawany jest krytyce. Dysonans ten każe postawić pytanie o przyczyny, a jednocześnie poszukiwać nowych rozwiązań dla wzmocnienia skuteczności regulacji prawnośrodowiskowych. Przedmiotem jednego z nowych nurtów refleksji w tym zakresie jest zagadnienie praw i interesów w ochronie środowiska. Obecnie dostrzec można postulaty odmiennego niż dotychczas spojrzenia na prawo ochrony środowiska; idzie tu o podejście koncentrujące się na problemie ochrony (adekwatnej) praw i interesów jednostek w ochronie środowiska z jednej strony, z drugiej zaś na koncepcji „praw natury" i przyznania podmiotowości prawnej określonym komponentom przyrody lub środowisku (ang. Rights of Nature).Monografia, podejmując próbę refleksji dotyczącej praw i interesów w ochronie środowiska w perspektywie międzynarodowej, unijnej i krajowej, może stanowić przyczynek do dyskusji na temat celowości modyfikacji tradycyjnego paradygmatu, traktującego środowisko jako dobro publiczne lub dobro wspólne, poprzez jego poszerzenie o aspekt podmiotowy.