Pan Tadeusz
Pan Tadeusz
Opis publikacji
"Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie" to epopeja narodowa Adama Mickiewicza, uznawana za szczytowe osiągnięcie polskiego romantyzmu i jedno z najważniejszych dzieł literatury polskiej. Utwór został napisany w latach 1832-1834 na emigracji w Paryżu i opublikowany w 1834 roku. Akcja poematu rozgrywa się na Litwie, w niewielkiej miejscowości Soplicowo, w latach 1811-1812, w przededniu inwazji Napoleona na Rosję. Ten historyczny kontekst budzi w bohaterach nadzieje na odzyskanie przez Polskę niepodległości. Mickiewicz z ogromną precyzją odtwarza realia życia polskiej szlachty na Kresach, ich codzienne zwyczaje, obyczaje, a także atmosferę tamtych czasów. Centralnym wątkiem fabularnym jest trwający od pokoleń konflikt między rodami Sopliców i Horeszków. Młody Tadeusz Soplica wraca po latach nauki do rodzinnego domu i zakochuje się w Zosi, krewniaczce Horeszków. Ich uczucie staje się symbolem pojednania zwaśnionych rodzin. Kluczową postacią jest również ksiąd...
"Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie" to epopeja narodowa Adama Mickiewicza, uznawana za szczytowe osiągnięcie polskiego romantyzmu i jedno z najważniejszych dzieł literatury polskiej. Utwór został napisany w latach 1832-1834 na emigracji w Paryżu i opublikowany w 1834 roku. Akcja poematu rozgrywa się na Litwie, w niewielkiej miejscowości Soplicowo, w latach 1811-1812, w przededniu inwazji Napoleona na Rosję. Ten historyczny kontekst budzi w bohaterach nadzieje na odzyskanie przez Polskę niepodległości. Mickiewicz z ogromną precyzją odtwarza realia życia polskiej szlachty na Kresach, ich codzienne zwyczaje, obyczaje, a także atmosferę tamtych czasów. Centralnym wątkiem fabularnym jest trwający od pokoleń konflikt między rodami Sopliców i Horeszków. Młody Tadeusz Soplica wraca po latach nauki do rodzinnego domu i zakochuje się w Zosi, krewniaczce Horeszków. Ich uczucie staje się symbolem pojednania zwaśnionych rodzin. Kluczową postacią jest również ksiądz Robak, w rzeczywistości Jacek Soplica – ojciec Tadeusza. Jego dramatyczna przeszłość i obecne działania jako emisariusza napoleońskiego dodają utworowi głębi i napięcia. "Pan Tadeusz" to nie tylko opowieść o miłości i sporach szlacheckich. Mickiewicz porusza w nim wiele ważnych tematów takich jak: patriotyzm i tęsknota za ojczyzną;krytyka szlachty;przyroda jako bohater;tradycja i obyczaje. Utwór jest napisany wierszem trzynastozgłoskowym, co nadaje mu rytmiczność i melodyjność. Mickiewicz stosuje liczne środki stylistyczne, takie jak metafory, porównania, epitety, które wzbogacają język i czynią go żywym oraz obrazowym. Poemat składa się z dwunastu ksiąg, a każda z nich rozwija kolejne wątki fabularne i tematyczne. "Pan Tadeusz" odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu polskiej świadomości narodowej. Jest często określany jako "ostatni zajazd na Litwie", symbolizując koniec pewnej epoki w historii Polski. Dzieło to było inspiracją dla wielu twórców i doczekało się licznych adaptacji teatralnych, filmowych oraz operowych. Czytając "Pana Tadeusza", odbiorca przenosi się w świat pełen pasji, emocji i piękna. To nie tylko lekcja historii, ale także uniwersalna opowieść o miłości, honorze, przebaczeniu i nadziei. Mickiewicz, poprzez swoją mistrzowską narrację, zachęca do refleksji nad tym, co stanowi istotę polskości i ludzkiej natury. "Pan Tadeusz" to arcydzieło, które łączy w sobie bogactwo języka, głębię psychologiczną postaci i malownicze opisy świata przedstawionego. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie zrozumieć duszę polskiego narodu i docenić piękno rodzimej literatury. O autorze: Adam Mickiewicz (1798–1855) był jednym z najwybitniejszych polskich poetów romantycznych, a także dramaturgiem, eseistą i działaczem politycznym. Urodził się w Zaosiu lub Nowogródku na terenie dzisiejszej Białorusi. Jest autorem wielu kluczowych dzieł literatury polskiej, takich jak "Dziady", "Pan Tadeusz", "Sonety krymskie" i "Konrad Wallenrod". Mickiewicz był aktywnym uczestnikiem życia społeczno-politycznego swojej epoki. Za działalność w tajnych stowarzyszeniach patriotycznych został aresztowany i zesłany w głąb Rosji. Po uwolnieniu podróżował po Europie, m.in. przebywał w Niemczech, Włoszech i Szwajcarii. W Paryżu objął katedrę literatur słowiańskich w College de France. Jego twórczość wywarła ogromny wpływ na kształtowanie się polskiej tożsamości narodowej i inspirowała kolejne pokolenia. Zmarł w Konstantynopolu (obecnie Stambuł) w 1855 roku, gdzie udał się z misją organizacji polskich oddziałów podczas wojny krymskiej.Format A4; stron 246, w tym 32 cz.b,kolorowe ilustracje;opr.twarda