Zespół specjalistów ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, wspomagany przez ekspertów z innych ośrodków, przygotował kompendium na temat szeroko rozumianej opieki nad chorymi po zawale serca, porządkując zasady postępowania, współpracy specjalistów różnych dziedzin medycyny i indywidualizacji terapii.

Omówiono tu szczegółowo zasady klinicznej oceny ryzyka po wypisie, organizację leczenia, farmakoterapię, badania obrazowe po wypisie. Czytelnik znajdzie tu również rozdział poświęcony pacjentom poddanym leczeniu zachowawczemu w ostrej fazie, zapaleniu osierdzia, zaburzeniom rytmu i przewodzenia oraz chorym wymagającym rewaskularyzacji po zawale serc i pacjentom z towarzyszącą wadą zastawkową. Kompendium jest znakomitym przewodnikiem dla lekarzy kardiologów i chorób wewnętrznych w codziennej praktyce, ale także dla studentów oraz lekarzy innych specjalizacji, mających pod swoją opieką pacjentów po ostrym zespole wieńcowym.

Prezentuje ono aktualną wiedzę medyczną w temacie i omawia najnowsze wytyczne, ale przede wszystkim ma nieocenione walory praktyczne.

Monografia poświęcona interdyscyplinarnej opiece nad pacjentem po zawale mięśnia sercowego. Śmiertelność w tej populacji została w znacznym stopniu zredukowana, jednak ciągle pozostaje na niezadowalającym poziomie i opieka pozawałowa stanowi duże wyzwanie zarówno dla specjalistów, jak i dla lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej.

Choroba niedokrwienna serca, w tym szczególnie zawał, nadal stanowi najczęstszą pojedynczą przyczynę zgonów w Polsce i na świecie. Dlatego ukazanie się na polskim rynku wydawniczym książki poświęconej postępowaniu z pacjentami po zawale jest wydarzeniem ważnym i bardzo potrzebnym. Autorzy książki zredagowanej przez dwóch znakomitych profesorów kardiologii, Mariusza Gąsiora i Zbigniewa Kalarusa, którzy reprezentują Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu, ośrodek szczególnie zasłużony w leczeniu ostrego zawału serca w Polsce, świetnie zdają sobie sprawę z najważniejszych przyczyn narastającej śmiertelności pacjentów po zawale. Są to brak odpowiednich programów edukacji skierowanej do pacjentów i ich rodzin; niewystarczające wykorzystanie koordynowanej opieki nad pacjentami po zawale serca (program KOS-Zawał), która powinna objąć wszystkich chorych; brak możliwości szerokiego stosowania rehabilitacji oraz istotnych ograniczeń w przepisywaniu nowoczesnych leków. To opracowanie kompleksowo przestawia wszystkie aspekty opieki nad pacjentami po przebytym zawale serca. Uświadamia czytelnikom, że pacjent po ostrym zespole wieńcowym to nie tylko pacjent z chorobą niedokrwienną serca, który przeżył ciężki kryzys swojego zdrowia, ale także osoba obarczona często wielochorobowością, mająca problemy z podjęciem dotychczasowej pracy, niemogąca odnaleźć się w życiu rodzinnym i, ogólnie rzecz biorąc niewiedząca, co może, a czego nie może robić po przebytym zawale Na wszystkie te palące problemy autorzy książki starają się udzielić racjonalnych i wyczerpujących odpowiedzi, które z pewnością pomogą lekarzom, pielęgniarkom, koordynatorom leczenia i edukatorom w prowadzeniu pacjenta po zawiłych ścieżkach naszego systemu ochrony zdrowia. Książka stanowi także doskonałą pomoc dla lekarzy kardiologów pracujących w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej i lekarzy rodzinnych, omawiając krok po kroku niezbędne metody diagnostyczne, ocenę różnych ryzyk występujących u pacjentów po zawale serca, metody leczenia farmakologicznego i inwazyjnego (np. kolejne etapy rewaskularyzacji, korekcji wad zastawkowych czy zastosowanie elektrycznych urządzeń wszczepialnych) oraz leczenie zwykle licznych chorób współtowarzyszących. Ostatni rozdział poświęcony został przyszłości, m.in. zastosowaniu sztucznej inteligencji w szybkiej i precyzyjnej diagnostyce zawału oraz monitorowaniu na odległość. Tak więc mamy pierwsze na polskim rynku pełne kompendium wiedzy o tym, jak postępować z pacjentami po zawale serca, za co autorkom i autorom należą się wielkie gratulacje i podziękowania.

Prof. dr hab. n. med. Adam Witkowski, Narodowy Instytut Kardiologii, Warszawa