Na oczach siedmioletnich Jude i Taryn oraz dziewięcioletniej Vivienne tajemniczy mężczyzna morduje ich rodziców. Okazuje się, że to były mąż ich matki oraz ojciec Vivienne, generał Madoc. Mężczyzna zabiera dzieci z naszego świata do krainy zamieszkanej przez elfy. Ma tam nową żonę oraz malutkiego synka, Dęba. Mija dziesięć lat. Jude chodzi do szkoły, uczy się walki na miecze, chce zostać królewskim rycerzem i wziąć udział w zbliżającym się turnieju. W szkole dokucza jej zwłaszcza grupa związana z księciem Cardanem. Gdy Jude odkrywa, że Dąb jest prawowitym dziedzicem tronu Krainy Elfów, robi wszystko, by zapewnić bezpieczeństwo młodszemu bratu. Związuje przysięgą Cardana i w ten sposób przejmuje faktyczną władzę. Ale król elfów używa wszystkich dostępnych mu sposobów, by podważyć autorytet Jude i uniemożliwić jej sprawowanie kontroli nad Krainą Elfów. Nie przeszkadza mu w tym nawet coraz silniejsze uczucie, jakie zaczyna żywić wobec dziewczyny. Jude jak mało kto umie się narazić dumnym elfom, jednak posiada też szczególną zdolność zjednywania sobie niezwykłych, cennych sprzymierzeńców. Dzięki ich wsparciu i własnym dobrym pomysłom staje przed ostatecznym wyborem, ale wtedy już nikt jej nie może jej pomóc. Musi poradzić sobie sama. Mija osiem lat. Dąb wyrasta na krzepkiego młodzieńca. Zamiast gnuśnieć na niekończących się biesiadach i opływać w dostatki, podejmuje śmiertelnie niebezpieczną misję. Stawka w tej grze jest przerażająco wysoka, chodzi bowiem o ocalenie Elfhame w ostatecznym starciu z Nore, zdetronizowaną władczynią Zębatego Dworu.