Walorem publikacji, zasługującym na szczególne podkreślenie, jest jej źródłoznawczy charakter. Trudno wszak wyobrazić sobie pogłębioną refleksję humanistyczną bez zasobu źródłowego, trudno formułować syntezę dziejów muzealnictwa polskiego, odpowiadać na aktualne po dziś dzień, postawione przez Leopolda von Ranke w epoce formułowania zasad krytycznego pozytywizmu i nowoczesnego warsztatu badawczego pytanie: Wie es eigentlich gewesen? Bez sięgnięcia do źródeł, w większości w prawdzie historiografom znanych, jednak najczęściej złożonych z fragmentarycznych cytatów, omówień, przywoływanych i powielanych interpretacji. Badania źródłoznawcze i w ich następstwie udostępnianie źródeł w postaci antologii umożliwiają współczesnej generacji badaczy przeszłości, interesujących się zwłaszcza muzeami w Polsce, odczytanie ich historii na nowo, sformułowanie własnych ocen, unikanie stereotypowych interpretacji czy wreszcie, co także ważne, unikanie pochopnego nieraz uznawania formułowanych współcześnie tez za intelektualnie nowatorskie.