Młodzi dorośli wobec dezinformacji. Katalogi i rzeczywiste profile kompetencji cyfrowych
Młodzi dorośli wobec dezinformacji. Katalogi i rzeczywiste profile kompetencji cyfrowych
Opis publikacji
Autorki, legitymujące się już znaczącym dorobkiem dotykającym kwestii edukacji medialnej, w udany sposób dokonują – jak same piszą – „diagnozy medialnej” młodych dorosłych, choć w moim odczuciu udało się tutaj zrobić znacznie więcej. Mam bowiem wrażenie, że dokonały raczej diagnozy uśrednionej współczesnej mediasfery, w której nie tylko nie działają już intuicje „cyfrowych tubylców”, ale z której przemianami nie radzą sobie także starsze pokolenia. Dlatego ogromnym atutem tej publikacji jest fakt, że autorki w uporządkowany i niezwykle przejrzysty sposób zmapowały uwarunkowania współczesnych problemów z fake newsami, których nieskrępowany społeczny obieg zagraża demokracji, ale też po prostu bezpieczeństwu – wszak w dobie konfliktów hybrydowych przestrzeń informacyjna ma również duże znaczenie militarne (nie przypadkiem wśród odwołań pojawiają się więc dokumenty Komisji Europejskiej,ale i NATO). To nie tylko przygotowanie podbudowy pod dalsze diagnozy, lecz części...
Autorki, legitymujące się już znaczącym dorobkiem dotykającym kwestii edukacji medialnej, w udany sposób dokonują – jak same piszą – „diagnozy medialnej” młodych dorosłych, choć w moim odczuciu udało się tutaj zrobić znacznie więcej. Mam bowiem wrażenie, że dokonały raczej diagnozy uśrednionej współczesnej mediasfery, w której nie tylko nie działają już intuicje „cyfrowych tubylców”, ale z której przemianami nie radzą sobie także starsze pokolenia. Dlatego ogromnym atutem tej publikacji jest fakt, że autorki w uporządkowany i niezwykle przejrzysty sposób zmapowały uwarunkowania współczesnych problemów z fake newsami, których nieskrępowany społeczny obieg zagraża demokracji, ale też po prostu bezpieczeństwu – wszak w dobie konfliktów hybrydowych przestrzeń informacyjna ma również duże znaczenie militarne (nie przypadkiem wśród odwołań pojawiają się więc dokumenty Komisji Europejskiej, ale i NATO). To nie tylko przygotowanie podbudowy pod dalsze diagnozy, lecz częściowo samodzielny, podparty bardzo rozbudowaną bibliografią przegląd przemian współczesnej mediasfery. Fragment recenzji prof. dr. hab. Mirosława Filiciaka Agnieszka Ogonowska, prof. dr hab. – absolwentka psychologii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i kulturoznawstwa na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ. Ukończyła również podyplomowe studia logopedyczne i neurologopedyczne na Uniwersytecie Pedagogicznym im. KEN w Krakowie. W 2015 roku uzyskała tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Kierowniczka Katedry Mediów i Badań Kulturowych w Instytucie Filologii Polskiej na Wydziale Filologicznym UP. Dyrektorka Ośrodka Badań nad Mediami IFP UP oraz Zespołu Badań ds. Psychologii Mediów i Edukacji Medialnej. Współzałożycielka i pierwsza prezeska Polskiego Towarzystwa Edukacji Medialnej. Współpracowniczka Polskiego Komitetu ds. UNESCO. Ekspertka Komisji Europejskiej oraz NCBR. Redaktor naczelna „Studia de Cultura”. Agnieszka Walecka-Rynduch, dr hab. prof. UJ – absolwentka politologii i kulturoznawstwa na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończyła także Międzywydziałowe Studium Amerykanistyczne na tym samym wydziale. Zatrudniona na stanowisku profesora uczelni w Zakładzie Nowych Mediów, Instytut Dziennikarstwa Mediów i Komunikacji Społecznej, Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ. Członkini Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej, przewodnicząca sekcji Komunikowanie polityczne, członkini Komisji Rewizyjnej. Członkini i sekretarz Komisji Etyki Komunikacji PAU. Współpracuje z Ośrodkiem Badań nad Mediami. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół wpływu mediów na kluczowe obszary sfery publicznej.