Miriam Cahn: I as Human
Miriam Cahn: I as Human
Opis publikacji
Szesnasta pozycja z serii wydawniczej „Muzeum w budowie”, „MIRIAM CAHN: I AS HUMAN” poświęcona jest twórczości Szwajcarki Miriam Cahn. Rysowniczka i malarka, eksperymentuje też z fotografią, wideo i rzeźbą. Jej niepokojące, oniryczne dzieła wypełniają postacie pulsujące gwałtowną energią, żarliwą i niebezpieczną. Ze wstępu redaktorki: „Książka „MIRIAM CAHN: I AS HUMAN” oświetla tę twórczość z różnych stron. Kathleen Bühler i Adam Szymczyk spoglądają na nią z perspektywy biograficznej, wszyscy wpleceni jesteśmy bowiem w te lub inne historyczne konteksty. Natalia Sielewicz – czytając obrazy i patrząc na teksty – czujnie przygląda się strategiom i stawkom prac Miriam Cahn: kobiety, która w swojej sztuce rozrywa pojęcia stabilnej subiektywności, która zamieszkuje zmieniającą się perspektywę „ja”. W oparciu o własne badania na temat przemocy wobec kobiet antropolożka i feministka Rita Segato patrzy na okaleczone ciała w dziełach Cahn i zaprasza nas do przemyślenia na n...
Szesnasta pozycja z serii wydawniczej „Muzeum w budowie”, „MIRIAM CAHN: I AS HUMAN” poświęcona jest twórczości Szwajcarki Miriam Cahn.Rysowniczka i malarka, eksperymentuje też z fotografią, wideo i rzeźbą. Jej niepokojące, oniryczne dzieła wypełniają postacie pulsujące gwałtowną energią, żarliwą i niebezpieczną.Ze wstępu redaktorki: „Książka „MIRIAM CAHN: I AS HUMAN” oświetla tę twórczość z różnych stron. Kathleen Bühler i Adam Szymczyk spoglądają na nią z perspektywy biograficznej, wszyscy wpleceni jesteśmy bowiem w te lub inne historyczne konteksty. Natalia Sielewicz – czytając obrazy i patrząc na teksty – czujnie przygląda się strategiom i stawkom prac Miriam Cahn: kobiety, która w swojej sztuce rozrywa pojęcia stabilnej subiektywności, która zamieszkuje zmieniającą się perspektywę „ja”. W oparciu o własne badania na temat przemocy wobec kobiet antropolożka i feministka Rita Segato patrzy na okaleczone ciała w dziełach Cahn i zaprasza nas do przemyślenia na nowo idei polityki mniejszościowej. Jakub Momro w poruszający sposób pisze o szoku, jakim jest spotkanie, widzeniu jako przeżyciu, obrazie-myśli, a także pracach Cahn w kontekście intensywności, które je tworzą i które one wytwarzają. Éric de Chassey pisze z kolei o napięciu między figuratywnością i abstrakcją – mieszance dystansu, natychmiastowości i prawdy, o performatywności i głęboko politycznym wymiarze tego dzieła. Te kwestie ze swadą komentuje sama artystka w rozmowie z Elisabeth Lebovici, Patricią Falguières i Natašą Petrešin-Bachelez. Ana Ara i Fernando Lopez Garcia zdają relację z rozmów z Cahn i przygotowań do jej monograficznej wystawy w madryckim Museo Reina Sofia. Paul B. Preciado publikuje wyjątkowy tekst – obraz ze słów, którego napięcie, rozmalowanie i pasja są jakby werbalnym lustrem prac Miriam Cahn. [Marta Dziewańska] czyta tę twórczość równolegle z wstrząsającym tekstem austriackiej pisarki i poetki Christine Lavant „Zapiski z domu wariatów’”.