Oddawana do rąk Czytelników książka stanowi drugie, gruntownie zmienione i uzupełnione wydanie opracowania, które ukazało się nakładem Polskiego Wydawnictwa Ekonomicznego w 2020 r. Podjęta w nim problematyka dotyczy najbardziej fundamentalnych aspektów badań nad turystyką, jakim są ich podstawy ontologiczne, epistemologiczne oraz metodologiczne. W zamyśle autora przybliżenie tych zagadnień powinno przyczynić się do poprawy warunków prowadzenia badań empirycznych, ukierunkowanych na poznanie złożonej rzeczywistości turystycznej w jej różnorodnych przejawach. opracowanie niniejsze, w stosunku do jego pierwszego wydania, zostało uzupełnione o dwie zupełnie nowe części. W pierwszej z nich (rozdział 6) skupiono się na tematyce geograficznych studiów nad turystyką, ze szczególnym uwzględnieniem wyspecjalizowanej w tym zakresie subdyscypliny, jaką jest geografia turyzmu. W szczególności, prowadzona refleksja dotyczyła ontologii i epistemologii dziedziny empirycznej geografii turyzmu, która została utożsamiona z dziedziną empiryczną turystyki, eksplorowaną w aspekcie przestrzennym (geograficznym). Z kolei w rozdziale 7. opracowania podjęto próbę zastosowania ogólnych założeń ontologii Searle’a do refleksji nad ontologią i epistemologią dziedziny empirycznej geografii jako nauki złożonej, obejmującej dwa odmienne pola badawcze. Oznacza to, że rozdział ten jest jedynym w pracy, w którym nie podnosi się aspektów turystycznych. Warto w tym miejscu podkreślić, że dodanie dwóch wymienionych rozdziałów „geograficznych” było w pełni świadomym zabiegiem autora, który jako geograf, chciał w ten sposób wnieść swój skromny wkład do dyskusji nad podstawami metodologicznymi geografii turyzmu – dziedziny, którą na co dzień uprawia; a także do geografii jako całości. Na ile się to udało, niech pozostawione zostanie ocenie Czytelników.