Lalka
Lalka
Opis publikacji
Największe polskie dzieło sztuki powieściowej Kupiec galanteryjny Stanisław Wokulski dzięki majątkowi zdobytemu na wojnie rosyjsko-tureckiej wkrada się w łaski warszawskiej arystokracji. Ale to nie próżność pcha go na salony, a obezwładniająca miłość do zubożałej arystokratki Izabeli Łęckiej. Od kiedy po raz pierwszy ujrzał ją w teatrze, wszystkie jego działania podporządkowane są jednemu celowi: zdobyciu serca ukochanej i pozyskaniu względów jej ojca. Czy Lalka to zatem powieść o miłości i pieniądzach? „Oczywiście – przekonuje autor wstępu Ryszard Koziołek. – Tyle że to pułapka szczwanego pisarskiego lisa, który doskonale wie, że ludzie zawsze będą śledzili historie o tym, czego im najbardziej brakuje. To tylko przynęta; autor tak naprawdę próbuje skłonić czytelnika do zainteresowania się innymi sprawami, daleko ważniejszymi niż romansowo-ekonomiczne perypetie bohaterów”. Wielowątkowa, pełna tajemnic powieść Prusa od ponad stu trzydziestu lat fascynuje kolejne poko...
Największe polskie dzieło sztuki powieściowej Kupiec galanteryjny Stanisław Wokulski dzięki majątkowi zdobytemu na wojnie rosyjsko-tureckiej wkrada się w łaski warszawskiej arystokracji. Ale to nie próżność pcha go na salony, a obezwładniająca miłość do zubożałej arystokratki Izabeli Łęckiej. Od kiedy po raz pierwszy ujrzał ją w teatrze, wszystkie jego działania podporządkowane są jednemu celowi: zdobyciu serca ukochanej i pozyskaniu względów jej ojca. Czy Lalka to zatem powieść o miłości i pieniądzach? „Oczywiście – przekonuje autor wstępu Ryszard Koziołek. – Tyle że to pułapka szczwanego pisarskiego lisa, który doskonale wie, że ludzie zawsze będą śledzili historie o tym, czego im najbardziej brakuje. To tylko przynęta; autor tak naprawdę próbuje skłonić czytelnika do zainteresowania się innymi sprawami, daleko ważniejszymi niż romansowo-ekonomiczne perypetie bohaterów”. Wielowątkowa, pełna tajemnic powieść Prusa od ponad stu trzydziestu lat fascynuje kolejne pokolenia Polaków, którzy mimo upływu czasu przeglądają się w niej niczym w soczewce – zarówno jako społeczeństwo, jak i jednostki targane namiętnościami i ambicjami. „Mówić o sobie i do siebie tak, aby każdy spośród setek tysięcy czytelników, najlepiej przez wieki, miał poczucie, że powieść mówi o nim i do niego – oto przepis na arcydzieło”.