Kwanty gdańskiego czasu to opowieść o miejscu i ludziach, ale przede wszystkim o historii. Jej zbiorowym bohaterem jest Gdańsk ze swoimi pogmatwanymi XX-wiecznymi dziejami. Fabuła powieści przedstawiona jest w formie wspomnień głównego protagonisty, jednak nie są one prezentowane chronologicznie, a rozrzucone swobodnie na planie jego życia. Pretekstem do ich snucia są spotkania z innymi ludźmi, a czasami to właśnie oni dopowiadają swoje historie, by wzbogacić pieczołowicie malowaną przez narratora panoramę losu. Od czytelnika zależy, czy zajmie się porządkowaniem tego pozornego chaosu, czy pozwoli się prowadzić opowieści. Jej walorami są zaś z jednej strony krytyczny stosunek bohatera do wielu istotnych z punktu widzenia teraźniejszości wydarzeń i ich uczestników, a z drugiej opis miejsc, które znikają, lub całkowicie już odeszły, z przestrzeni miasta.