Książka jest opisem oraz refleksją nad wydarzeniami z kwietnia 1960 r. w Krakowie, które przeszły do historii jako „walka o krzyż nowohucki”. W centrum tych wydarzeń znajduje się krzyż, stanowiący dla nich istotny punkt odniesienia. Nie jest to książka religijna, lecz historyczna, nie sposób jednak pominąć w niej tak ważnego aspektu życia, jakim jest religijność człowieka czy społeczności, w tym wypadku nowohuckiej. Rekonstrukcję i analizę protestu nowohuckiego przeprowadzono na podstawie historycznych badań socjologicznych oraz własnych poszukiwań źródłowych. Wykorzystano klasyczne opracowania psycho-socjologiczne z zakresu badań nad psychologią tłumu autorstwa Gustave’a Le Bona, a także prace Ralfa Dahrendorfa poświęcone teorii konfliktu w społeczeństwie przemysłowym. Zrekonstruowano przebieg kluczowego dla opisywanej historii dnia 27 kwietnia 1960 r., przedstawiając zarówno gwałtowne walki uliczne w Nowej Hucie, jak i decyzje podejmowane w zaciszu gabinetów. Nakreślono kontekst protestu i opisano jego bezpośrednią przyczynę. Szczegółowo opisano biografie wybranych bohaterów wydarzeń, a także skalę represji, które dotknęły uczestników protestu i ich rodziny. Ważnym elementem opisu jest reakcja na wydarzenia nowohuckie różnych środowisk i osób oraz kontekst powstającego mitu i rodzącej się pamięci o obronie krzyża w Nowej Hucie. Pracę uzupełniają kalendaria i aneks źródłowy, poszerzające perspektywę protestu z 1960 r. Załączono też wykaz osób sądzonych przez komunistyczny wymiar sprawiedliwości oraz listę adwokatów, którzy bronili oskarżonych. W książce wykorzystano bogaty materiał zdjęciowy pochodzący przede wszystkim ze zbiorów IPN.