Janusz Jaźwiński urodził się w Warszawie dwa i pół roku przed drugą wojną światową. Po wojnie mieszkał w Nowej Soli i w Olsztynie. Uzyskał tytuł magistra inżyniera na Politechnice Gdańskiej i magistra na Uniwersytecie Technicznym w Sydney, a także stopień doktora nauk technicznych na Uniwersytecie w Innsbrucku. Pracował przy budowie i projektowaniu konstrukcji budowlanych, głównie mostów, w Polsce, Danii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych i Australii. Wykładał na Uniwersytecie Technicznym w Sydney, po czym przeszedł na emeryturę i zamieszkał z żoną na północnych przedmieściach tego miasta. We wspomnieniach „Instynkt swobody” opisuje swoje życie w Polsce pod okupacją niemiecką i w okresie dyktatury komunistycznej.