Reaktywowanie po niemal stu latach wszechnicy uniwersyteckiej w wielokulturowej stolicy dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego było naturalną konsekwencją dążeń lokalnej społeczności do posiadania ośrodka naukowego, który zaspokajałby potrzeby edukacyjne jego mieszkańców i gwarantował Wileńszczyźnie rangę jednego z centrów życia intelektualnego II Rzeczpospolitej. Niebagatelną rolę w tym dziele odegrały trzy pokolenia wileńskich historyków prawa, którzy nie tylko stworzyli oryginalną szkołę historii prawa, ale stali się również integralną częścią społeczeństwa wileńskiego, angażując się w działalność polityczną swego regionu i kraju. Praca Macieja Helmina stanowi pierwszą próbę kompleksowej prezentacji środowiska akademickiego, które współtworzyli między innymi tej rangi badacze, co Stefan Ehrenkreutz, Jan Adamus czy Juliusz Bardach – uczeni, których współcześni historycy prawa zwykli traktować jako magistri nostri. /z recenzji dr. hab. Grzegorza Smyka, prof. UMCS/