Pierwsza w polskiej literaturze – wyjątkowa w odbiorze – historia teorii stosunków międzynarodowych! Książka łączy historyczną myśl o stosunkach międzynarodowych i jej współczesną interpretację z wiedzą o najważniejszych wydarzeniach w dziejach świata (budowa i upadek imperium rzymskiego, wojna peloponeska, odkrycie Nowego Świata, wojna trzydziestoletnia, traktat westfalski, XIX-wieczny system międzynarodowy, budowa imperium brytyjskiego, kolonializm). Przedstawia także współczesne aspekty stosunków międzynarodowych, takie jak: sprawiedliwość, suwerenność, wojna i pokój, kosmopolityzm czy komunitaryzm. Zajmując się kwestiami teoretycznymi, autor prowadzi narrację w stylu eseistycznym, dostarcza licznych przykładów pozwalających na ich lepsze zrozumienie, porusza także problemy wywołujące emocje i skłaniające czytelnika do rozstrzygnięć o charakterze moralnym. Andrzej Gałganek bez natrętnej gorliwości badacza fascynata bądź krytykanta, ale z przekonaniem o istnieniu i niedocenianiu myśli politycznej przez badaczy stosunków międzynarodowych rekonstruuje – wedle przyjętych przez siebie kryteriów – długą tradycję myślenia o stosunkach międzynarodowych jako obszarze ścierania się myśli, idei i politycznych wartości, obecnych w historii stosunków międzynarodowych, mając jednocześnie świadomość, iż jest to przedsięwzięcie niezwykle złożone, a nawet, jak pisze, problematyczne. Szczęśliwie takie ryzyko podejmuje, przybliżając w kolejnych rozdziałach trzy tradycje w nauce o stosunkach międzynarodowych, a więc empiryczną tradycję (realizm polityczny, moralny pesymizm, realizm empiryczny oraz tradycję hobbesowską), tradycję normatywną (zbudowaną na idealistycznym przesłaniu utopijności, etyce i moralności racjonalistycznej) oraz tradycję historystyczną. Tym samym łagodzi ostrą tezę M. Wighta o niedostatku teoretyzowania o stosunkach międzynarodowych. (Fragment recenzji prof. dr hab. Teresy Łoś-Nowak)