Opis: Wojciech Bielu?(Targosz),to poeta, kt?y maluje s?owami. W świecie literatury, gdzie słowa mają moc tworzenia i niszczenia światów, Wojciech Bieluń (Targosz) wyróżnia się jako mistrz pióra, który z gracją łączy prozę z poezją. Jego najnowsza ksi??ka, Grzechy 1978? jest sz?tym tomikiem poetyckim, kt?y ujrza? ?iat?o dzienne dzi?i Wydawnictwu Astrum. To dzieło, które nie tylko kontynuuje, ale i rozwija bogatą tradycję prozy poetyckiej, zanurzając czytelnika w głębi refleksji i liryzmu.W.Bieluń, hołdując maksymie Jonathana Carrolla, przypomina nam, że życie jest jak coraz bardziej tępy ołówek, który w końcu przestaje rysować. Śmierć, przychodząca z czasem, daje nam szansę na przemyślenie i uporządkowanie naszych doświadczeń – zupełnie jak ostrzenie ołówka, by móc zacząć tworzyć na nowo. W jego najnowszym tomiku poetyckim czytelnicy odnajdą głębokie refleksje na temat istnienia, które wykraczają poza granice zwykłej prozy. Autor, z niezwykłą wrażliwością, eksploruje przestrzeń między rzeczywistością a pojęciami, w miejscu, gdzie znaczenia ulatują niczym dym, pozostawiając za sobą jedynie echo myśli i emocji. W wielu swoich utworach poeta dzieli się z nami swoją wewnętrzną walką, rozterką między tym, co rzeczywiste a tym, co czuje, smakuje i widzi. To wyznanie, które staje się uniwersalnym pytaniem o naturę naszej percepcji: Nie wiem co teraz rzeczywiste, czy to, co czuję, smakuję i widzę. Czy przestrzeń pomiędzy pojęciami, których znaczenia ulatują niczym dym z drzewa. A jednak nie znalazłem ani jednej chwili, żeby spłoszyć lękliwość, dokonać wyboru pomiędzy białym a czarnym. Z drugiej strony niewiedza stawała się błogosławieństwem, nie musiałem niczego pamiętać. Jedynym krokiem w obszar nowego doświadczenia było, jak Mojżesz, przejść przez morze w świat bez nakazów. To, co wyróżnia Bielunia, to umiejętność tworzenia poezji z prozy, nadawania rytmu słowom, które stają się niemal melodyjne, przypominając marsz lub dryl wojskowy. Jego dzieła, pełne przenośni i metafor, często przywodzą na myśl klasyczne przypowieści i filozoficzną prozę mistrzów takich jak Maya Angelou czy E. Cummings. Grzechy 1978?to nie tylko zbi? utwor?, to tak?e ?iadectwo nieustaj?cych poszukiwa?autora, jego fermentu istnienia i walki dobra ze z?em. Bielu? nie godz?c si?na otaczaj?c? go szar? codzienno?, w swojej tw?czo?i buntuje si?przeciwko niej, przekszta?caj?c proz??ycia w pi?n? proz?poetyck?.To tak?e manifest artystyczny, kt?y z pewno?i? zainteresuje wyrafinowanych czytelnik?, intelektualist?, filozof?, socjolog? i psycholog?. To proza życia, zamieniona w piękną prozę poetycką, która zmusza do refleksji i buntu przeciwko szarej codzienności. Zapraszamy do lektury “Grzechy 1978” – książki, która jest nie tylko hołdem dla gatunku prozy poetyckiej, ale również zaproszeniem do świata, w którym każde słowo rezonuje z głębią emocji i pięknem języka, prowadząc czytelnika przez obszar nowych doświadczeń, wolny od nakazów i ograniczeń.Dzieło to jest świadectwem nie tylko talentu literackiego Wojciecha Bielunia, ale i jego nieustającej pasji do eksploracji granic słowa pisanej. Wojciech Bielu?(Targosz)  - poeta, kt?y nie boi si?g??i, a jego s?owa s? jak o??ek, kt?y zawsze pozostaje ostry w sercach czytelnik?.Stron 116 ok3adka kolorowa, oprawa miekka