Pierwsza na polskim ryku publikacja w której autor analizuje funkcjonowanie globalnej nauki pokazując: skrajne nierówności indywidualnych osiągnięć naukowych i niesprawiedliwy rozkład produkcji wiedzy, silne związki między dochodami naukowców i umiędzynarodowieniem nauki a produktywnością badawczą, rosnące znaczenie międzynarodowych publikacji w krajowych systemach nauki, różnicującą rolę badań w systemach szkolnictwa wyższego oraz rolę różnic między mężczyznami i kobietami naukowcami w różnych wymiarach kariery akademickiej. Wskazuje również na podstawową rolę dobrze przemyślanych fundamentów reform szkolnictwa wyższego we wspieraniu funkcjonowania polskich naukowców w światowym obiegu idei i innowacji. Pokazuje też, że do absorpcji globalnej wiedzy niezbędni są naukowcy – tylko oni są w stanie produkować globalną wiedzę i zarazem dokonywać jej przekładu na krajowe potrzeby. Globalizacja nauki stawia w centrum uwagi globalnego naukowca i jego indywidualne wybory zawodowe, takie jak sieci współpracy czy intensywność prowadzonych badań, pracującego na przecięciu nauki globalnej i krajowej. Globalizacja nauki promuje produktywnych uczestników globalnej konwersacji naukowej, funkcjonujących obok tradycyjnych naukowców lokalnych. Ponadto dzisiejsze wzorce publikacyjne silnie stratyfikują naukowców – pewne kanały publikacyjne liczą się radykalnie bardziej w karierze zawodowej naukowca niż inne; a niektóre kanały nie liczą się w niej wcale. Książka posługuje się niezwykle rozbudowanym materiałem empirycznym, poddając szczegółowej analizie dziesiątki tysięcy naukowców i setki tysięcy publikacji.