Fado Nocne historie
Fado Nocne historie
Opis publikacji
Każdemu los zapisany… …grabarz, alchemik, jurysta… A mnie przypadło w udziale Mieć głos i serce zbolałe… …żyje we mnie fadista! Lizbońskie ulice, wieczorne życie, bary i fado. Kojąca muzyka i śpiew. Przemoc i zbrodnia. Seks i komedia omyłek. To wszystko doskonale podane w opowieści o fado, która nie jest taką historią,jaką zakładasz biorąc ten komiks do ręki. Rui Flunser Pimentel - scenarzysta i rysownik (Lizbona, 1951). W 1975 uzyskał dyplom architekta w Wyższej Szkole Technicznej w Zurychu. Poza pracą w zawodzie pracował również jako projektant graficzny, scenograf teatralny, komiksiarz, kinooperator, ilustrator, projektant wystaw,karykaturzysta. Od 1973 rysunki, karykatury i rysunki satyryczne publikował w kraju i zagranicą. Współpracował z pismem O Jornal od 1987 aż do jego końca, potem z Visao przy felietonach „Puro Veneno”. Miał wystawy indywidualne i zbiorowe na całym świecie. Wielokrotnie nagradzany nagrodami prasowymi. Jego prace trafiły do zbior...
Każdemu los zapisany……grabarz, alchemik, jurysta…A mnie przypadło w udzialeMieć głos i serce zbolałe……żyje we mnie fadista! Lizbońskie ulice, wieczorne życie, bary i fado. Kojąca muzyka i śpiew. Przemoc i zbrodnia. Seks i komedia omyłek. To wszystko doskonale podane w opowieści o fado, która nie jest taką historią, jaką zakładasz biorąc ten komiks do ręki. Rui Flunser Pimentel - scenarzysta i rysownik (Lizbona, 1951). W 1975 uzyskał dyplom architekta w Wyższej Szkole Technicznej w Zurychu. Poza pracą w zawodzie pracował również jako projektant graficzny, scenograf teatralny, komiksiarz, kinooperator, ilustrator, projektant wystaw, karykaturzysta. Od 1973 rysunki, karykatury i rysunki satyryczne publikował w kraju i zagranicą. Współpracował z pismem O Jornal od 1987 aż do jego końca, potem z Visao przy felietonach „Puro Veneno”. Miał wystawy indywidualne i zbiorowe na całym świecie. Wielokrotnie nagradzany nagrodami prasowymi. Jego prace trafiły do zbiorów Museum Karikatur & Cartoon w Bazylei (Szwajcaria) oraz Stiftung Haus der Geschichte des Bundesrepublik Deutschland w Bonn (Niemcy). Jego prace były częścią wystawy komiksu portugalskiego w 1979 w Belém (Lizbona), wystawy komiksu portugalskiego z lat 1940-1980 w 2000 w Lizbonie (Fundacja Gulbenkiana), czy też wystawy komiksu i ilustracji w 1998 w Muzeum Miasta Lizbona. Jest twórcą koncepcji wystawy „Rysunkowa Rewolucja: Rewolucja Goździków i komiks”, którą pokazywano w Coimbrze, Aveiro i Setúbalu, a także wystawy „Coimbra w komiksie” (2003). Publikował we współpracy z trzema innymi rysownikami w piśmie A Comuna de Paris (1975). To jego drugi opublikowany komiks (w szufladzie są jeszcze projekty, storyboardy i kilka gotowych opowieści komiksowych). Pierwszy był Camoes w obrazkach, oparty na sztuce teatralnej Jorge Serrao pod tytułem Camoes, poeta praktyczny, opublikowany w 1981.