Empatyczne zarządzanie w czasach kreatywności performatywnej
Empatyczne zarządzanie w czasach kreatywności performatywnej
Opis publikacji
Problematyka szeroko rozumianego empatycznego zarządzania i mieszczącego się w nim zarządzania zorientowanego na zdarzenia krytyczne w życiu pracowników, jest relatywnie nowym obszarem badań w nauce o organizacji i zarządzaniu. Nawiązuje do idei humanizacji pracy i humanistycznego zarządzania, ale jeszcze bardziej eksponuje potrzebę troski o pracownika (jego dobrostan) oraz budowania pozytywnych organizacji. Książkę (inspirowaną nie tylko analizami naukowymi, ale i twórczością artystyczną) warto przeczytać, gdyż:
- zawiera pierwszą w polskiej literaturze przedmiotu tak wyczerpującą prezentację koncepcji zarządzania zorientowanego na zdarzenia krytyczne w życiu pracowników, obejmującą także charakterystykę instrumentów wsparcia, które mogą stosować działy personalne różnorodnych organizacji, chcące pozyskać i zatrzymać wartościowych pracowników, także z najmłodszych generacji;
- pokazuje zależności między empatycznym zarządzaniem (którego rdze...
Problematyka szeroko rozumianego empatycznego zarządzania i mieszczącego się w nim zarządzania zorientowanego na zdarzenia krytyczne w życiu pracowników, jest relatywnie nowym obszarem badań w nauce o organizacji i zarządzaniu. Nawiązuje do idei humanizacji pracy i humanistycznego zarządzania, ale jeszcze bardziej eksponuje potrzebę troski o pracownika (jego dobrostan) oraz budowania pozytywnych organizacji. Książkę (inspirowaną nie tylko analizami naukowymi, ale i twórczością artystyczną) warto przeczytać, gdyż:
- zawiera pierwszą w polskiej literaturze przedmiotu tak wyczerpującą prezentację koncepcji zarządzania zorientowanego na zdarzenia krytyczne w życiu pracowników, obejmującą także charakterystykę instrumentów wsparcia, które mogą stosować działy personalne różnorodnych organizacji, chcące pozyskać i zatrzymać wartościowych pracowników, także z najmłodszych generacji;
- pokazuje zależności między empatycznym zarządzaniem (którego rdzeń stanowi zarządzanie zorientowane na krytyczne zdarzenia w życiu pracowników) a innymi koncepcjami zarządzania, np. z Employee Relationship Management (zarządzanie relacjami z pracownikami);
- odnosi się do wciąż rzadko jeszcze rozpatrywanego rynku doznań;
- objaśnia dlaczego funkcjonowanie zespołów performerskich powinno być przedmiotem analizy i oceny także z perspektywy HR (human resources);
- omawia przykłady identyfikacji performatywnej kreatywności (z takimi jej cechami, jak m.in. tworzenie „na żywo” przy współudziale publiczności, traktowanie własnego ciała jako „surowca” kreacji, dostarczanie wrażeń oraz sprawczość) odnoszące się do zespołów piłkarskich oraz fotografowania;
- podejmuje wątek wyceny kapitału ludzkiego performerów i wysokiego ryzyka związanego z ich pracą, które uzasadnia stosowanie szczególnie wobec nich zarządzania zorientowanego na zdarzenie krytyczne;
- wnosi wkład w doskonalenie metodyki zarządzania ryzykiem personalnym;
- zawiera bogaty, odpowiednio zinterpretowany (w kontekście zarządzania zorientowanego na zdarzenia krytyczne w życiu pracowników) materiał empiryczny, pozyskany z wywiadów z zespołami muzycznymi)
