Obraz niewolnictwa, przedstawiony w tym opracowaniu, powstał dzięki połączeniu informacji pochodzących z tekstów reprezentujących rożne gatunki, kultury i epoki z wypowiedziami respondentów, modelując w ten sposób portret naszej wiedzy o niewolnictwie i handlu ludźmi. Nauka zarówno humanistyczna, jak i ścisła dowiodła, że jedynie lokalna przyczynowość jest w stanie odtworzyć empiryczne predykcje. Można zatem stwierdzić, że kompilując fragmenty innych tekstów – i docierając do innej grupy respondentów – uzyskano by inaczej zobrazowany portret niewolnictwa. Przedstawiony w tej książce „portret” zjawiska nie jest więc doskonały. Nie jest też jedynym sposobem opisywania tego, co my, ludzie o tym wiemy. Studiując zagadnienie niewolnictwa w czasie i kulturze można zaobserwować rożne znaczące wydarzenia powiązane z handlem ludźmi. W monografii opisano jedynie kilka z nich – uznano, że ich analiza może przybliżyć nas do odpowiedzi na pytanie „skąd się bierze współczesne niewolnictwo?” Za najważniejsze w procesie kształtowania naszej świadomości o niewolnictwie i niewolnikach uznano tematy sformułowane w postaci następujących pięciu haseł wywoławczych: 1) fenomen i wyraz niewolnictwo;2) rozszerzenie granic rynku handlu niewolnikami; 3) bezprecedensowy przełom w ustawodawstwie dotyczącym niewolnictwa; 4) współczesne niewolnictwo w liczbach oraz 5) parasol kulturowy norm imperatywnych (iuscognes). W spisie treści tworzą one nazwy rozdziału piątego, szóstego, siódmego, ósmego i dziewiątego. Autorki uznały, że achronologiczny i problemowy układ zagadnień będzie najlepszym sposobem przedstawienia opracowanego tematu. Niektóre z wyżej wymienionych rozdziałów mają własne wprowadzenie, wyjaśniające przyczynę naruszania chronologii wydarzeń oraz zawierają wskazówki, w jaki sposób je czytać, tj. które osiągnięcia naukowe mogą ułatwić śledzenie problemowo i interdyscyplinarnie ułożonych treści rozdziałów.Monografia jest skierowana do szerokiego grona Czytelników zainteresowanych problematyką niewolnictwa. W opinii autorek narracyjny charakter tekstu powinien ułatwić odbiór przedstawionych treści. Ze wstępu