Pierwszy okres życia – dzieciństwo. Jakie było? Jakie było dzieciństwo mojego pokolenia? Ludzie mają w naturze szufladkowanie. Starają się wszystko nazwać, zaklasyfikować. Nadają również nazwy pokoleniom. W czasach II wojny światowej było „pokolenie Kolumbów, było też „pokolenie Sierpnia ‘80”, „pokolenie JP II”. Moje pokolenie nazwałem... „pokoleniem zjebanego dzieciństwa”. To fakt. Nie znam osoby, która nie jest psychicznie okaleczona doświadczeniami swojego dzieciństwa, czasami nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy. Staramy się nie powielać błędów rodziców, staramy się dać dzieciom to, czego sami nie mieliśmy. Czasami rekompensować sobie własne stracone dzieciństwo. Nasze wychowanie determinuje nasze decyzje. Myślę, że istotne jest zrozumienie, że dzieciństwo ukształtowało nasz charakter, i ważna jest akceptacja swojej historii. Jeśli to zrobimy, będziemy bardziej świadomi siebie i możemy pracować nad swoim charakterem. Ta książka opowiada o trudnym i biednym dzieciństwie, o chęci zmiany rzeczywistości. O marzeniach. O pokonywaniu przeciwności losu. O sukcesach i porażkach. O dochodzeniu przez własne doświadczenia do umiejętności życia jego pełnią. Drogi Czytelniku, wierzę, że znajdziesz w niej cząstkę siebie. Poznając drugiego człowieka, poznajemy również siebie... „Takie opowieści są potrzebne ludziom. Przywracają wiarę w człowieka i przypominają o tym, co w życiu najważniejsze”.