Jedna z najważniejszych książek Christophera Isherwooda – autora „Pożegnania z Berlinem” i „Samotnego mężczyzny”. Intymna opowieść o Berlinie lat 30. i odkrywaniu dumy z własnej tożsamości. W 1929 roku młody pisarz Christopher Isherwood opuścił Anglię z plecakiem, dwiema walizkami i biletem w jedną stronę do Berlina. Zachłysnął się miastem, które mimo nadciągającego widma faszyzmu było pijane nocnym życiem, dekadencją i obyczajową wolnością. Ale „Christopher i chłopcy w jego typie” to nie tylko barwna, szczera i błyskotliwa opowieść o Berlinie znanym z opartego na prozie Isherwooda „Kabaretu”. To w tej książce zdecydował się opowiedzieć o swoim seksualnym wyzwoleniu i dumie z bycia częścią plemienia, które dziś nazywamy queerem. W Berlinie Isherwood zrozumiał, że bycie gejem to nie „prywatny styl życia, który odkrył wraz z kilkoma przyjaciółmi” takimi jak W.H. Auden czy Stephen Spender. Nie tylko odnalazł tam ukochanego Heinza, ale też zrozumiał konieczność walki o prawa swojej społeczności – nieważne, czy łamią je faszyści, bolszewicy lub ktokolwiek inny. Zrozumiał też, że ma prawo do bycia dumnym z tego, kim jest: „Nigdy więcej nie mógł ulegać wstydowi, odmawiać praw członkom swojego plemienia i zaprzeczać jego istnieniu”. Literatura najwyższej próby i queerowa klasyka – „Christopher i chłopcy w jego typie” to książka, która w końcu musiała się doczekać polskiego wydania.