Uczelnie wyższe są bardzo wdzięcznymi obiektami dla powstawania i funkcjonowania anegdot. Te ciekawe i barwne wspólnoty tworzą ludzie inteligentni, błyskotliwi, krytyczni, nierzadko złośliwi, za to często obdarzeni poczuciem humoru...
Antologia anegdoty akademickiej
Antologia anegdoty akademickiej
Opis publikacji
Uczelnie wyższe są bardzo wdzięcznymi obiektami dla powstawania i funkcjonowania anegdot. Te ciekawe i barwne wspólnoty tworzą ludzie inteligentni, błyskotliwi, krytyczni, nierzadko złośliwi, za to często obdarzeni poczuciem humoru.
Zebrane w niniejszej Antologii anegdoty akademickie pochodzą z bardzo wielu różnych źródeł: książek, czasopism, internetu, rękopisów i przekazów ustnych. Wybrał je i opracował profesor Roman Tokarczyk. Przyjmując układ tematyczny, zaprezentował główne składniki świata akademickiego: uczelnie, studentów, profesorów, wykłady, zajęcia, egzaminy.
Akademikami - bohaterami życia uczelni wyższych - pozostają niezmiennie przede wszystkim studenci i profesorowie, w mniejszym stopniu inni pracownicy. W stereotypie studenta, jakże wdzięcznego tematu dla anegdot, dominuje lenistwo, spryt, nałogi, ubóstwo materialne. Niemniej wdzięcznym tematem anegdot pozostają wykłady, zajęcia, egzaminy, ze szczególnym wskazaniem na dziwa...
Uczelnie wyższe są bardzo wdzięcznymi obiektami dla powstawania i funkcjonowania anegdot. Te ciekawe i barwne wspólnoty tworzą ludzie inteligentni, błyskotliwi, krytyczni, nierzadko złośliwi, za to często obdarzeni poczuciem humoru.
Zebrane w niniejszej Antologii anegdoty akademickie pochodzą z bardzo wielu różnych źródeł: książek, czasopism, internetu, rękopisów i przekazów ustnych. Wybrał je i opracował profesor Roman Tokarczyk. Przyjmując układ tematyczny, zaprezentował główne składniki świata akademickiego: uczelnie, studentów, profesorów, wykłady, zajęcia, egzaminy.
Akademikami - bohaterami życia uczelni wyższych - pozostają niezmiennie przede wszystkim studenci i profesorowie, w mniejszym stopniu inni pracownicy. W stereotypie studenta, jakże wdzięcznego tematu dla anegdot, dominuje lenistwo, spryt, nałogi, ubóstwo materialne. Niemniej wdzięcznym tematem anegdot pozostają wykłady, zajęcia, egzaminy, ze szczególnym wskazaniem na dziwactwa i roztargnienie profesorów. Tak jak każda dyscyplina naukowa wyróżnia się niepowtarzalną specyfiką, tak i specyficzne są anegdoty związane z tymi dyscyplinami. Zaś w stosunkach studentów z profesorami, a jednych i drugich z innymi pracownikami uczelni, powstają zaskakujące sytuacje, skłaniające do uśmiechu.