Ustawa o statusie sędziów TK

Ustawa o statusie sędziów Trybunału Konstytucyjnego

Ustawa o statusie sędziów Trybunału Konstytucyjnego reguluje status sędziów poprzez określenie sposobu nawiązania stosunku służbowego, jego zakres oraz zasady ustania stosunku służbowego sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Określa ponadto prawa i obowiązki sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Ustawa zawiera także szczegółowe informacje w kwestii immunitetu i nietykalności osobistej oraz zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego Trybunału Konstytucyjnego.

Trybunał Konstytucyjny składa się z 15 sędziów. Sędziowie powołani są na dziewięcioletnią kadencję.

Osoba, która posiada kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska sędziego Sądu Najwyższego lub Naczelnego Sądu Administracyjnego może być sędzią Trybunału Konstytucyjnego.

Co najmniej 50 posłów lub Prezydium Sejmu przedstawia kandydatów na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego.

Do wyboru sędziego potrzebna jest bezwzględna większość głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby posłów. Czas pracy sędziego TK stanowi wymiar zadań jakie ma do wykonania.

Sędzia Trybunału ma prawo do informacji niejawnych związanych z daną sprawą.

Warunkiem piastowania urzędu Sędziego  TK jest brak przynależności do partii politycznej, sędzia nie może także podejmować dodatkowego zatrudnienia, z wyjątkiem zatrudnienia w charakterze pracownika naukowo-dydaktycznego.

Wymogiem piastowania stanowiska sędziego jest złożenie oświadczenia o swoim stanie majątkowym.

Sprawowanie urzędu sędziego TK cechuje niezawisłość oraz podleganie Konstytucji.