Nowelizacja prawa własności przemysłowej 2019 – istotne zmiany dla uprawnionych z praw ochronnych na znaki towarowe
Nowelizacja ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej weszła w życie 16 marca 2019 r. Nowe przepisy regulują kwestie związane m.in. z udzielaniem patentów na wynalazki, przyznawaniem praw ochronnych na wzory użytkowe oraz znaki towarowe, a także prawa z zakresu rejestracji wzorów przemysłowych, topografii układu scalonego czy też oznaczeń geograficznych.
Nowelizacja Prawa własności przemysłowej 2019 ma przede wszystkim na celu dalsze zbliżenie przepisów krajowych odnoszących się do znaków towarowych uwzględniając najnowsze rozwiązania pochodzące z Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2436 z dnia 16 grudnia 2015 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz. Urz. UE L 336 z 23.12.2015, str. 1, z późn. zm.). Nowelizacja Prawa własności przemysłowej z dnia 16 marca 2019 r. ma istotne znaczenie zarówno dla przedsiębiorców uprawnionych z praw ochronnych na znaki towarowe, jak i tych, którzy w niedalekiej przyszłości będą chcieli skorzystać z takiej możliwości.
Nowelizacja Prawa własności przemysłowej 2019 – najważniejsze zmiany
Znowelizowane przepisy ustawy Prawo własności przemysłowej (Dz.U.2020, poz. 286) uwzględniają konieczność harmonizacji przepisów krajowych odnośnie uzyskiwania i utrzymywania ochrony znaków towarowych w państwach członkowskich UE. Nowelizacja Prawa własności przemysłowej 2019 w większości zawiera korzystne rozwiązania dla uprawnionych z prawa ochronnego na znak towarowy, a także daje większe możliwości uzyskania takiej ochrony dla nowych rodzajów znaków towarowych. Wprowadzono także nowe roszczenia cywilno-prawne dotyczące ochrony znaków towarowych.
Sprawdź ofertę.
Nowa definicja znaku towarowego
Definicja znaku towarowego o podana w art. 120 ustawy Prawo własności przemysłowej uległa zmianie zarówno pod kątem wymogów uznania oznaczenia za znak towarowy, jak i w zakresie przykładowego katalogu oznaczeń mogących stanowić znak towarowy w rozumieniu ustawy. Usunięty został wymóg przedstawienia znaku towarowego w formie graficznej. Wprowadzono natomiast rozwiązanie, według którego znakiem towarowym może być oznaczenie możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób umożliwiający ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony prawnej (art. 120 ust. 1 PWP). Zgodnie z nowelizacją Prawa własności przemysłowej, znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk (art. 120 ust. 2 PWP).
Rozpatrywanie zgłoszenia znaku towarowego
Według art. 142 ustawy Prawo własności przemysłowej, Urząd Patentowy ma aktualnie możliwość dokonywania poprawek w dokumentacji zgłoszenia znaku towarowego wyłącznie w celu usunięcia oczywistych pomyłek i błędów językowych. Ograniczenie to nie odnosi się do wykazu towarów i ich klasyfikacji, a także, według nowych zmian przepisów, wykazu użytych kolorów, pod warunkiem, że poprawki nie będą prowadzić do zmian zakresu żądanej ochrony.
Przedłużenie prawa ochronnego na znak towarowy
Nowelizacja Prawa własności przemysłowej 2019 wprowadza zmiany ułatwiające uprawnionym otrzymanie ochrony ich znaków towarowych na kolejne 10 lat. Aktualnie nie ma obowiązku składania wniosku o przedłużenie prawa ochronnego oraz nie jest wymagana opłata od takiego wniosku. Wystarczy jedynie wnieść opłatę za dalszy okres ochrony (art. 153 ust. 3 PWP). Dodatkowo Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej z urzędu lub na wniosek uprawnionego z prawa ochrony na znak towarowy czy też osoby przez niego upoważnionej wykreśla z rejestru znaków towarowych nieprawidłowy wpis odnoszący się do przedłużenia prawa ochronnego, co następuje w drodze postanowienia (art. 153 ust. 6 PWP). Wprowadzone zmiany w Prawie własności przemysłowej zobowiązują Urząd Patentowy do informowania uprawnionego z prawa ochronnego na znak towarowy o zbliżającym się terminie wniesienia opłaty na poczet dalszego okresu ochrony nie później niż na 6 miesięcy przed terminem upłynięcia poprzedniego okresu ochronnego. Według przepisów brak otrzymania tej informacji pozostaje bez wpływu na ocenę zachowania przez uprawnionego terminu na uiszczenie opłaty (art. 224 ust. 2(3) PWP).
Naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy
Nowelizacja ustawy Prawo własności przemysłowej wzmacnia pozycję licencjobiorcy, przyznając mu m.in. większe uprawnienia do dochodzenia roszczeń dotyczących naruszenia prawa ochronnego na znak towarowy. Obecnie, co do zasady, licencjobiorca ma prawo występować z powództwem o naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy wyłącznie za zgodą uprawnionego. Inaczej wygląda sytuacja, w której uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy, pomimo wezwania, nie wystąpi w odpowiednim terminie z powództwem o naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy (art. 163 ust. 1(1) PWP). Licencjobiorca ma prawo także wystąpić do sprawy o naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy wszczętej przez uprawnionego z tego prawa, jeżeli chce otrzymać odszkodowanie za poniesioną szkodę (art. 163 ust.1(1) PWP). Ponadto według art. 163 ust. 5 ustawy Prawo własności przemysłowej, na wniosek uprawnionego licencja podlega wpisowi do rejestru znaków towarowych. Artykuł ten po modyfikacjach odnosi się do licencji oraz licencjobiorcy, nie różnicując uprawnień w zależności od tego, czy licencjodawca udzielił licencji wyłącznej czy też niewyłącznej.
Nowelizacja przepisów Prawa własności przemysłowej odnoszących się do roszczeń uprawnionego z prawa ochronnego do znaku towarowego wprowadza nowe roszczenia oraz rozszerza możliwość występowania z roszczeniami wobec pośredników usług, z których korzystają osoby naruszające prawa ochronne na znaki towarowe (art. 296 PWP). Ustawodawca wprowadził roszczenie związane z reprodukcją znaku towarowego w słowniku, encyklopedii lub podobnym zbiorze informacyjnym w formie drukowanej lub elektronicznej stwarzającej wrażenie, że stanowi on nazwę rodzajową towaru. Zmodyfikowany art. 296 ust. 1(3) nadaje uprawnionemu z prawa ochronnego na znak towarowy w takiej sytuacji możliwość wystosowania żądania wobec wydawcy, aby nadał on reprodukcji znaku towarowego wskazania, że jest to zarejestrowany znak towarowy.
Odpowiedzialność karna
Zgodnie z wprowadzonymi zmianami w Prawie własności przemysłowej dotyczącymi przepisów karnych, w myśl art. 305 ustawy PWP, odpowiedzialność karna spada na tego, kto oznacza towary podrobionym znakiem towarowym, w tym również podrobionym znakiem towarowym UE, zarejestrowanym znakiem towarowym lub znakiem towarowym UE.
