Jakość w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwo pacjenta – co warto wiedzieć o nowej regulacji

Jakość w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwo pacjenta

Z dniem 8 września 2023 r. weszła w życie zasadnicza część przepisów ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwa pacjenta („Ustawa”). W założeniu ustawodawcy, ma ona w sposób kompleksowy uregulować w jednym akcie prawnym rozwiązania prawne w obszarze jakości, tworząc system jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwa pacjenta („System jakości”).

1. Pomiar jakości – obszary

Ustawa po raz pierwszy wprowadza w polskim systemie ochrony zdrowia obowiązkowy pomiar jakości – ma się on odbywać z wykorzystaniem wskaźników jakości opieki zdrowotnej mieszczących się w zakresie obszarów:

  • klinicznego – rozumianego jako zestaw wskaźników odnoszących się do poziomu i efektów realizowanych świadczeń opieki zdrowotnej, opisywanych przez parametry:
    • efektu leczniczego,
    • powtórnych hospitalizacji z tej samej przyczyny,
    • śmiertelności po zabiegach: w trakcie hospitalizacji w okresie 30 dni, 90 dni oraz roku od dnia zakończenia hospitalizacji,
    • doświadczenia w wykonywaniu określonych świadczeń opieki zdrowotnej,
    • struktury procedur medycznych wykonywanych w przypadkach określonych problemów zdrowotnych,
  • konsumenckiego – rozumianego jako wyniki badań opinii pacjentów o organizacji procesu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej,
  • zarządczego – rozumianego jako zestaw wskaźników odnoszących się do efektywności wykorzystania zasobów oraz wdrożenia systemów zarządzania, opisywanych przez parametry dotyczące:
    • posiadania akredytacji lub innego certyfikatu albo świadectwa potwierdzającego jakość wydanego przez niezależną akredytowaną jednostkę,
    • stopnia wykorzystania zasobów będących w dyspozycji podmiotu,
    • długości hospitalizacji,
    • struktury realizowanych świadczeń.
Ustawa o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta. Komentarz
Ustawa o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta. Komentarz” autorstwa Adama Twarowskiego

Pytanie:

Które podmioty wykonujące działalność leczniczą obejmie pomiar jakości z uwzględnieniem wskaźników jakości?

Ustawa tego nie określa, ale skoro:
– podmiotem obowiązanym do monitorowania wskaźników jakości opieki zdrowotnej jest Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ),
– Prezes NFZ publikuje wartość realizacji wskaźników jakości opieki zdrowotnej dla świadczeniodawców realizujących świadczenia opieki zdrowotnej, dla których zostały one ustalone,
– rozliczanie świadczeń opieki zdrowotnej w oparciu o wartości realizacji wskaźników jakości opieki zdrowotnej odbywa się zgodnie z zawartymi ze świadczeniodawcami umowami o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
to pomiar wskaźników jakości odnosić się będzie do podmiotów udzielających świadczeń na podstawie umowy z NFZ.

2. Na System jakości składają się:

  1. autoryzacja,
  2. wewnętrzny system zarządzania jakością i bezpieczeństwem („wewnętrznym systemem”),
  3. akredytacja,
  4. rejestry medyczne w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia.

3. Autoryzacja

Autoryzacja jest warunkiem realizacji przez podmiot wykonujący działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w ramach profili systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej (tzw. sieć szpitali).

Autoryzację może uzyskać podmiot wykonujący działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, który spełnia następujące warunki:

  1. prowadzi wewnętrzny system,
  2. realizuje świadczenia opieki zdrowotnej, z zachowaniem warunków ich realizacji dotyczących miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, personelu i wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną, określonych w tzw. rozporządzeniach koszykowych, określających świadczenia gwarantowane.

Pytanie:

Czy każdy pomiot wykonujący działalność leczniczą będzie zobowiązany uzyskać autoryzację?

Autoryzacja będzie wymagana wyłącznie  odniesieniu do tych świadczeniodawców, którzy udzielają świadczeń na podstawie umowy z NFZ, jeżeli zostali zakwalifikowani do tzw. sieci szpitali. Podmiot leczniczy prowadzący szpital uzdrowiskowy, szpital psychiatryczny lub zakład opiekuńczo-leczniczy, udzielający świadczeń opieki zdrowotnej nawet na podstawie umowy z NFZ, nie będzie zobowiązany do uzyskania autoryzacji w celu dalszego udzielania tych świadczeń na podstawie umowy z NFZ. 

4. Wewnętrzny system

Obowiązek wdrożenia, utrzymania i usprawnianiu wewnętrznego systemu na podstawie oceny jego skuteczności oraz wyników badań opinii i doświadczeń pacjentów będzie spoczywał na każdym podmiocie wykonującym działalność leczniczą w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zawartej z NFZ na zasadach określonych w ustawie o świadczeniach.

Wewnętrzny system składa się z zasad, procedur, metod oraz opisów stanowisk pracy, w celu zapobieżenia wystąpieniu zdarzeń niepożądanych.

Podmiot wykonujący działalność leczniczą w ramach wewnętrznego systemu:

  • wdraża rozwiązania służące identyfikacji ryzyka wystąpienia zdarzeń niepożądanych i zarządzaniu tym ryzykiem w ramach udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
  • identyfikuje obszary priorytetowe dla poprawy jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
  • określa kryteria i metody potrzebne do zapewnienia skutecznego nadzoru nad jakością i bezpieczeństwem udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
  • okresowo monitoruje i ocenia jakość i bezpieczeństwo udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
  • monitoruje zdarzenia niepożądane,
  • zapewnia dostęp do szkolenia służącego uzyskaniu i podnoszeniu kompetencji personelu w zakresie jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń,
  • prowadzi badania opinii i doświadczeń pacjentów na podstawie ankiety, których wzór określi Minister Zdrowia.

Wewnętrzny system należy wdrożyć do 30 czerwca 2024 r.

Pytanie:

Czy podmiot leczniczy udzielający świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej będzie zobowiązany do wdrożenia wewnętrznego systemu zarządzania jakością i bezpieczeństwem?

Tak, obowiązek wdrożenia tego systemu spoczywać będzie na każdym podmiocie wykonującym działalność lecznicza na podstawie umowy z NFZ, w celu dalszego udzielania tych świadczeń w ramach systemu ubezpieczenia zdrowotnego. 

5. Akredytacja

Akredytacja w ochronie zdrowia ma na celu potwierdzenie spełniania przez podmiot wykonujący działalność leczniczą standardów akredytacyjnych w zakresie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej oraz funkcjonowania tego podmiotu. Ustawa, w sposób kompleksowy oraz szczegółowy reguluje w jednym akcie normatywnym kwestie dotyczące akredytacji, dotychczas uregulowane w poprzedniej ustawie oraz rozporządzeniu wydanym do niej, przy czym sam proces akredytacji nie uległ istotnym zmianom.

Ustawa wprowadza wyższe, niż dotychczas, wymagania, które warunkują udzielanie akredytacji:

  • uzyskanie oceny akredytacyjnej, na poziomie co najmniej 75% maksymalnej możliwej do uzyskania sumy ocen poszczególnych standardów akredytacyjnych ogółem, oraz
  • uzyskanie co najmniej 50% maksymalnej możliwej do uzyskania sumy ocen poszczególnych standardów akredytacyjnych dla każdego działu tematycznego, oraz
  • spełnienie standardów akredytacyjnych obligatoryjnych.

Wiele zamieszania spowodowało wygaśnięcie dotychczasowych standardów akredytacyjnych oraz brak nowych standardów. Zgodnie z przepisami przejściowymi wnioski o udzielenie akredytacji złożone na podstawie ustawy o akredytacji w ochronie zdrowia i nierozpatrzone do 1.01.2024 r., będą rozpatrywane na zasadach dotychczasowych, przy czym czynności podjęte w postępowaniach w sprawie tych wniosków zachowują ważność. Problem dotyczy nowych wniosków, które mogą zostać złożone po dniu 1 stycznia 2024 r. – z uwagi na brak standardów nie jest możliwe procedowanie nowych wniosków o udzielenie akredytacji.

Ochrona zdrowia

Więcej publikacji dotyczących ochrony zdrowia w księgarni Profinfo.pl

6. Rejestry medyczne

Ustawa wprowadza też zmiany do ustawy z 28.04.2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia w zakresie tworzenia, finansowania i nadzoru nad prowadzeniem rejestrów medycznych, m.in.:

  • zobowiązuje usługodawców do zapewnienia, aby ich systemy teleinformatyczne identyfikowały się wzajemnie oraz porozumiewały się między sobą w sposób bezpieczny, zgodnie z wymogami dotyczącymi wspólnych i bezpiecznych otwartych standardów komunikacji,
  • przyznaje Ministrowi Zdrowia prawo określenia szczegółowych wymogów dotyczących wspólnych i bezpiecznych otwartych standardów komunikacji między systemami teleinformatycznymi usługodawców,
  • przyznaje kompetencję do wnioskowania o utworzenie rejestru medycznego także medycznym towarzystwom naukowym oraz
  • nakłada na podmiot prowadzący rejestr medyczny coroczny obowiązek przedstawienia i udostępnienia raportu analitycznego obejmującego m.in.: analizę zapotrzebowania na świadczenia opieki zdrowotnej, analizę stanu zdrowia usługobiorców, analizę bezpieczeństwa, skuteczności, jakości i efektywności kosztowej badań diagnostycznych lub procedur medycznych, analizę kompletności i jakości danych w podziale na usługodawców przekazujących dane do rejestru, ocenę efektów wynikających z wdrożenia rejestru medycznego, w tym wskazanie korzyści i zagrożeń związanych z prowadzeniem tego rejestru oraz ocenę funkcjonalności i spójności prowadzonego rejestru medycznego z innymi rejestrami publicznymi, przy czym Zgodnie z przepisami przejściowymi podmiot prowadzący rejestr medyczny jest obowiązany do przedstawienia na swojej stronie podmiotowej raportu analitycznego po raz pierwszy do 30.11.2026 r.

Więcej informacji na ten temat w publikacji Adama Twarowskiego „Ustawa o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta. Komentarz


Adam Twarowski

Adam Twarowski – radca prawny, obecnie prowadzący własną kancelarię prawną, legislator. Wykładowca na studiach MBA w ochronie, Wiceprzewodniczący Komisji bioetycznej przy Narodowym Instytucie Onkologii w Warszawie, Członek Rady Naczelnej Polskiej Koalicji Medycyny Personalizowanej Stowarzyszenie oraz Polskiego Towarzystwa Legislacji. Wcześniej zajmował stanowiska w sektorze publicznym jak i prywatnym z obszaru ochrony zdrowia i zamówień publicznych – był m.in. Dyrektorem Biura Rady oraz Dyrektorem Biura Prawnego NFZ, Dyrektorem Mazowieckiego OW NFZ, Dyrektorem Departamentu Zamówień Publicznych w Centrali ZUS.

Redaktor specjalizujący się w tematyce prawa cywilnego. Wiedzę zdobywał w trakcie studiów oraz pracując w wydawnictwie Wolters Kluwer.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *