Jakość w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwo pacjenta – co warto wiedzieć o nowej regulacji
Z dniem 8 września 2023 r. weszła w życie zasadnicza część przepisów ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwa pacjenta („Ustawa”). W założeniu ustawodawcy, ma ona w sposób kompleksowy uregulować w jednym akcie prawnym rozwiązania prawne w obszarze jakości, tworząc system jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwa pacjenta („System jakości”).
Na skróty
1. Pomiar jakości – obszary
Ustawa po raz pierwszy wprowadza w polskim systemie ochrony zdrowia obowiązkowy pomiar jakości – ma się on odbywać z wykorzystaniem wskaźników jakości opieki zdrowotnej mieszczących się w zakresie obszarów:
- klinicznego – rozumianego jako zestaw wskaźników odnoszących się do poziomu i efektów realizowanych świadczeń opieki zdrowotnej, opisywanych przez parametry:
- efektu leczniczego,
- powtórnych hospitalizacji z tej samej przyczyny,
- śmiertelności po zabiegach: w trakcie hospitalizacji w okresie 30 dni, 90 dni oraz roku od dnia zakończenia hospitalizacji,
- doświadczenia w wykonywaniu określonych świadczeń opieki zdrowotnej,
- struktury procedur medycznych wykonywanych w przypadkach określonych problemów zdrowotnych,
- konsumenckiego – rozumianego jako wyniki badań opinii pacjentów o organizacji procesu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej,
- zarządczego – rozumianego jako zestaw wskaźników odnoszących się do efektywności wykorzystania zasobów oraz wdrożenia systemów zarządzania, opisywanych przez parametry dotyczące:
- posiadania akredytacji lub innego certyfikatu albo świadectwa potwierdzającego jakość wydanego przez niezależną akredytowaną jednostkę,
- stopnia wykorzystania zasobów będących w dyspozycji podmiotu,
- długości hospitalizacji,
- struktury realizowanych świadczeń.
Pytanie:
Ustawa tego nie określa, ale skoro:
– podmiotem obowiązanym do monitorowania wskaźników jakości opieki zdrowotnej jest Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ),
– Prezes NFZ publikuje wartość realizacji wskaźników jakości opieki zdrowotnej dla świadczeniodawców realizujących świadczenia opieki zdrowotnej, dla których zostały one ustalone,
– rozliczanie świadczeń opieki zdrowotnej w oparciu o wartości realizacji wskaźników jakości opieki zdrowotnej odbywa się zgodnie z zawartymi ze świadczeniodawcami umowami o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
to pomiar wskaźników jakości odnosić się będzie do podmiotów udzielających świadczeń na podstawie umowy z NFZ.
2. Na System jakości składają się:
- autoryzacja,
- wewnętrzny system zarządzania jakością i bezpieczeństwem („wewnętrznym systemem”),
- akredytacja,
- rejestry medyczne w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia.
3. Autoryzacja
Autoryzacja jest warunkiem realizacji przez podmiot wykonujący działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w ramach profili systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej (tzw. sieć szpitali).
Autoryzację może uzyskać podmiot wykonujący działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, który spełnia następujące warunki:
- prowadzi wewnętrzny system,
- realizuje świadczenia opieki zdrowotnej, z zachowaniem warunków ich realizacji dotyczących miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, personelu i wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną, określonych w tzw. rozporządzeniach koszykowych, określających świadczenia gwarantowane.
Pytanie:
Autoryzacja będzie wymagana wyłącznie odniesieniu do tych świadczeniodawców, którzy udzielają świadczeń na podstawie umowy z NFZ, jeżeli zostali zakwalifikowani do tzw. sieci szpitali. Podmiot leczniczy prowadzący szpital uzdrowiskowy, szpital psychiatryczny lub zakład opiekuńczo-leczniczy, udzielający świadczeń opieki zdrowotnej nawet na podstawie umowy z NFZ, nie będzie zobowiązany do uzyskania autoryzacji w celu dalszego udzielania tych świadczeń na podstawie umowy z NFZ.
4. Wewnętrzny system
Obowiązek wdrożenia, utrzymania i usprawnianiu wewnętrznego systemu na podstawie oceny jego skuteczności oraz wyników badań opinii i doświadczeń pacjentów będzie spoczywał na każdym podmiocie wykonującym działalność leczniczą w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zawartej z NFZ na zasadach określonych w ustawie o świadczeniach.
Wewnętrzny system składa się z zasad, procedur, metod oraz opisów stanowisk pracy, w celu zapobieżenia wystąpieniu zdarzeń niepożądanych.
Podmiot wykonujący działalność leczniczą w ramach wewnętrznego systemu:
- wdraża rozwiązania służące identyfikacji ryzyka wystąpienia zdarzeń niepożądanych i zarządzaniu tym ryzykiem w ramach udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
- identyfikuje obszary priorytetowe dla poprawy jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
- określa kryteria i metody potrzebne do zapewnienia skutecznego nadzoru nad jakością i bezpieczeństwem udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
- okresowo monitoruje i ocenia jakość i bezpieczeństwo udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
- monitoruje zdarzenia niepożądane,
- zapewnia dostęp do szkolenia służącego uzyskaniu i podnoszeniu kompetencji personelu w zakresie jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń,
- prowadzi badania opinii i doświadczeń pacjentów na podstawie ankiety, których wzór określi Minister Zdrowia.
Wewnętrzny system należy wdrożyć do 30 czerwca 2024 r.
Pytanie:
Tak, obowiązek wdrożenia tego systemu spoczywać będzie na każdym podmiocie wykonującym działalność lecznicza na podstawie umowy z NFZ, w celu dalszego udzielania tych świadczeń w ramach systemu ubezpieczenia zdrowotnego.
5. Akredytacja
Akredytacja w ochronie zdrowia ma na celu potwierdzenie spełniania przez podmiot wykonujący działalność leczniczą standardów akredytacyjnych w zakresie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej oraz funkcjonowania tego podmiotu. Ustawa, w sposób kompleksowy oraz szczegółowy reguluje w jednym akcie normatywnym kwestie dotyczące akredytacji, dotychczas uregulowane w poprzedniej ustawie oraz rozporządzeniu wydanym do niej, przy czym sam proces akredytacji nie uległ istotnym zmianom.
Ustawa wprowadza wyższe, niż dotychczas, wymagania, które warunkują udzielanie akredytacji:
- uzyskanie oceny akredytacyjnej, na poziomie co najmniej 75% maksymalnej możliwej do uzyskania sumy ocen poszczególnych standardów akredytacyjnych ogółem, oraz
- uzyskanie co najmniej 50% maksymalnej możliwej do uzyskania sumy ocen poszczególnych standardów akredytacyjnych dla każdego działu tematycznego, oraz
- spełnienie standardów akredytacyjnych obligatoryjnych.
Wiele zamieszania spowodowało wygaśnięcie dotychczasowych standardów akredytacyjnych oraz brak nowych standardów. Zgodnie z przepisami przejściowymi wnioski o udzielenie akredytacji złożone na podstawie ustawy o akredytacji w ochronie zdrowia i nierozpatrzone do 1.01.2024 r., będą rozpatrywane na zasadach dotychczasowych, przy czym czynności podjęte w postępowaniach w sprawie tych wniosków zachowują ważność. Problem dotyczy nowych wniosków, które mogą zostać złożone po dniu 1 stycznia 2024 r. – z uwagi na brak standardów nie jest możliwe procedowanie nowych wniosków o udzielenie akredytacji.
6. Rejestry medyczne
Ustawa wprowadza też zmiany do ustawy z 28.04.2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia w zakresie tworzenia, finansowania i nadzoru nad prowadzeniem rejestrów medycznych, m.in.:
- zobowiązuje usługodawców do zapewnienia, aby ich systemy teleinformatyczne identyfikowały się wzajemnie oraz porozumiewały się między sobą w sposób bezpieczny, zgodnie z wymogami dotyczącymi wspólnych i bezpiecznych otwartych standardów komunikacji,
- przyznaje Ministrowi Zdrowia prawo określenia szczegółowych wymogów dotyczących wspólnych i bezpiecznych otwartych standardów komunikacji między systemami teleinformatycznymi usługodawców,
- przyznaje kompetencję do wnioskowania o utworzenie rejestru medycznego także medycznym towarzystwom naukowym oraz
- nakłada na podmiot prowadzący rejestr medyczny coroczny obowiązek przedstawienia i udostępnienia raportu analitycznego obejmującego m.in.: analizę zapotrzebowania na świadczenia opieki zdrowotnej, analizę stanu zdrowia usługobiorców, analizę bezpieczeństwa, skuteczności, jakości i efektywności kosztowej badań diagnostycznych lub procedur medycznych, analizę kompletności i jakości danych w podziale na usługodawców przekazujących dane do rejestru, ocenę efektów wynikających z wdrożenia rejestru medycznego, w tym wskazanie korzyści i zagrożeń związanych z prowadzeniem tego rejestru oraz ocenę funkcjonalności i spójności prowadzonego rejestru medycznego z innymi rejestrami publicznymi, przy czym Zgodnie z przepisami przejściowymi podmiot prowadzący rejestr medyczny jest obowiązany do przedstawienia na swojej stronie podmiotowej raportu analitycznego po raz pierwszy do 30.11.2026 r.
Więcej informacji na ten temat w publikacji Adama Twarowskiego „Ustawa o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta. Komentarz”
Adam Twarowski – radca prawny, obecnie prowadzący własną kancelarię prawną, legislator. Wykładowca na studiach MBA w ochronie, Wiceprzewodniczący Komisji bioetycznej przy Narodowym Instytucie Onkologii w Warszawie, Członek Rady Naczelnej Polskiej Koalicji Medycyny Personalizowanej Stowarzyszenie oraz Polskiego Towarzystwa Legislacji. Wcześniej zajmował stanowiska w sektorze publicznym jak i prywatnym z obszaru ochrony zdrowia i zamówień publicznych – był m.in. Dyrektorem Biura Rady oraz Dyrektorem Biura Prawnego NFZ, Dyrektorem Mazowieckiego OW NFZ, Dyrektorem Departamentu Zamówień Publicznych w Centrali ZUS.